Vai al contenuto

Pagina:Pinochio.djvu/62

Da Wikisource.

El buratin el no i a respondu. L e ’su via da ra ruoia, l a enpi danoo el scarpo de aga e l s a betu a bagna l tocheto de tera che cuersea ra so monedes.
In chera, inze ra canpagna ceta, s a sentu un gran s-ciaco da ride, ancora pi sfaza de chel de ignante.
-Oh bela - l a craia Pinochio, ros da ra stiza - se polo sae, papagal zenza ston, ce che t as da ride a chera moda?
- l rido sora a chi sturloi che i crede a duta ra scenpiades e i se lascia inbroia da ci che l e pi svija de lore.
- Parlesto de me?
- Ai, propio de te, por Pinochio, che te sos tanto un sturlon da crede che i sode se pode i semena e po i cura su inze i cianpe, cemodo che se semena fajoi e zuches. Na ota cardee anche io che ra fosse cosci: ades ra pago. Ancuoi, e l e tarde!, ei abu da me fei parsuaso che par bete via alcuante sode, ra ’sente onesta r a da s i guadagna col laoro o l insegno.
- No te capiscio - l a dito el buratin, che ormai el tremaa da ra paura.
- Passienza! Proarei a te fei capi meo -1 i a respondu el papagal. Sepe che, fin che te sees in zita, ra Volpe e l Jato i e tornade inze sto cianpo, i a tira su ra monedes che t aees sepori e po i se r a taiada. E ades, se t i brinches, te sos un brao!
Pinochio l e resta de sas: el no vorea i crede al papagal e l a scomenza a jaa co ra mas e co ra onjes inze ra tera che l aea bagna.
Jaa, jaa e jaa, a ra fin l a fato na buja cosci granda che sarae sta inze anche un cogol de fen: ma monedes no in ea pi gnanche una.
Despera, l e torna de coren in zita e l e ’su alolo dal judize a denunzia chi lasaroi che i aea porta via ra monedes.
El judize l ea un scimion de ra raza dei Gorila: un vecio scimion che el fejea surizion par via dei anes, de ra barba bianca e soralduto dei 62


62