Pagina:Poliziano - Le Selve, 1902.djvu/129

Da Wikisource.
113 le selve


E in Achille, per templi e maritaggi320
E onor’ famoso, ad avverar di Giove
S’era omai la promessa cominciata.
Quando Lucina, un pargolo sovrano,
Memore trasse allo splendor del giorno.
Inclita, nell’Ermèo seno adagiata,325
Fuvvi un tempo città, d’Asia la prima;
Volle Tesèo che monumento insigne
Smirne all’estinta sua consorte fosse,14
Ed una ròcca il mar prospicïente
E insiem tutela alle dimore sue,330
Levò sul monte, ove, dolente selce,
Sciogliesi in pianto Niobe, sepolcro
A se medesma. Ivi con placid’onda
Il Melète fluisce, e tacit’entro
Le profonde caverne ascolta i cigni335
Modular carmi. Questa terra in pria
(Tal de’ padri onorandi la credenza)




Jamque implere fidem divini coeperat oris
Aeacides, thalamo et templis et honoribus auctus;
Cum partum ingentem inemor extulit Ilithyia.
Hermaeo praetenta sinu fuit inclyta quondam205
Urbs toti praelata Asiae; boebeius illam
Conjugis extinctae monimentum nobile Theseus
Esse dedit Smyrnes, arcemque in monte locavit
Prospectantem undas semel et sua teda tuentem,
Quo flet moesta silex Niobe Niobesque sepulchrum.210
Hìc placido fluit amne Meles, auditque sub altis
Ipse tacens antris meditantes carmina cycnos.
Haec vatem eximium tellus (ita sancta vetustas



8