Pagina:Pontano - Poesie scelte, Morano, 1874.djvu/36

Da Wikisource.

— 34 —


Di caligine ravvolto
Tutto il capo ei scioglie il vol,
Ecco già che fosco in volto
Va cercando il mio figliuol.16

Già, già freme e inferocisce,
Gli odo i denti digrignar,
Ei divora chi vagisce,
Chiunque desto può trovar.20

Egli è nero, e neri in testa
I capelli e l’elmo tien,
Su, su cela, o Lisa, presta
Cela il figlio nel tuo sen.24

Il mio Lucio cela, o Lisa:
Quai versacci il triste fa!
Ve’ che bocca, ed in che guisa
Crolla il capo e mai non sta!28

Ahi me lassa, la bacchetta
Porta ancor! Non batter, no,
Lucio dorme, e alla villetta
Molti dicon ch’egli andò.32




Ecce volat, nigraque caput caligine densat,
Et quaerit natum Fusculus ille meum.



Ore fremit, dentemque ferus iam dente lacessit,
Ipse vorat querulos, pervigilesque vorat.



Et niger est, nigrisque comis, nigroque galero:
Tu puerum clauso, Lisa, reconde sinu.



Luciolum tege, Lisa: ferox quos pandit hiatus?
Quasque aperit fauces? ut quatit usque caput?



Me miseram: an ferulas gestat quoque? parce, quiescit
Lucius, et sunt qui rus abiisse putent.