Pagina:Pontano - Poesie scelte, Morano, 1874.djvu/49

Da Wikisource.

— 47 —

La madre Arianna


si lamenta su la tomba della figlia Lùcia.


Togli questi panierini,
Questa lana raffinata:
Con la lana e i canestrini,
To’ il mio duolo, o figlia amata.4

Prendi l’ago e il filo, e cara
Questa tela ancor ti sia:
E con essi to’ l’amara
Pena e il pianto, o Lùcia mia.8

Togli il fuso e la rocchetta,
Ed il lino ond’essa è piena:
Con la rocca e il fuso accetta
Il mio pianto e la mia pena.12




Ariadna mater


queritur ad Luciae filiae tumulum.


Nata, cape hos calathos, depexae et munera lanae,
Cum lana et calathis accipe et has lacrymas.



Nata, et acus, et fila cape, et cape linea texta,
Cumque his atque illis accipe et has lacrymas.



Nata, colum fusumque cape, et simul indita lina,
Cumque colo et fusis accipe et has lacrymas.