Da iló chi quʼ iʼ a dorè qui mai vel di podèssa?
Trés l dí tan bëgn quʼ la noet odóvi trés la bèla
Figů́ra, tría quirivi dʼ ban; al manco scʼ iʼ èssa
Chamó godů́1, dʼ sofrí èssi abů́́ saorí dʼ la orèla.
Nia lonce da mé savôi na gròta půc plů grána
Quʼ na tána, troepes òtes ávi aldí, quʼ na bèla
Quʼ iló abitáva, fóssa stada pʼr èster sána
Dʼ cervèl a troece dʼ gran aiůt, perció ves prëii stimèla.
In quël bišògn deçíši dʼ gi dad ëla e zënza
Pensé val dʼ áter ia mʼ en pëii tolan la stráda
Quʼ menáva vérs la gròta, vadʼ con diligië́nza
E respèt dan mia sibílla pʼr èster bëgn consiáda.
Revada olá quʼ ël fô la gròta vèghi quëla
Quʼ iʼ givʼ a cri, mĕ spérdĕ im pru̥ma n pů, tan fóva
Maestòša sůa figů́ra, quérta2 dʼ blòta të́la;
Spó i oróvi di la gáoša dʼ l iadʼ quʼ iů iló fageóva.
Mo vë́la dô mʼ avëi charé bëgn fit scomë́ncia
Bel plan a ri ‒ perchí nʼ savôi ‒ ed alzan la man dige:
“La gáoša dʼ questa stráda fáta zënza ciancia3
Conë́sci tan quʼ tů instë́sa a tan quʼ iʼ pó con rʼjon dʼ çišʼ.
L destin tormë́nta bëgn gonót la půra gënt quan
Quʼ ël fége somiè: datrái nʼ s ingianʼ4 l e láscia odëi chèz
Quʼ è falz; dʼ inrè podons odëi quël quʼ a da gni, dan
Dal důt scʼ ël è val dʼ bon, quʼ iló vʼ aspèten n bèl pèz.
Savë́i nĕ sai, scʼ la cósa quʼ tʼ as somiè, tʼ sī gnůda
Dešideráda o no, mo quël tʼ òiʼ di, quʼ in quëla
Medèma noet tel so̊n da n jon ès stada odůda
Con tůa belë́za ed ater nʼ fégel quʼ pensé ad ëla.”
- ↑ cioè: vale
- ↑ part. perf. del verbo: corì (coprire)
- ↑ parola importata dall'italiano
- ↑ = ingiuna-el
