Inscí quʼ ël fòs mordů́ da bisca quʼ è into̊siáda,
Desmë́ntiel vigni dʼfèša conšidʼran la fʼrida
Quʼ per áter nʼ ê tan sòta dad èster charáda,
Quʼ per quëla zënza důb1 mĕ lʼ èsʼ l chamó tignída2.
Podès pensé, scʼ iʼ ará lascé sciampé la bèla
Ocašion; ingiért nʼ odôi co quʼ ël vʼšitâ e charáva
Bèl fit a sůa ferída, zënza sʼ tó dʼ la orèla
Dʼ sʼ paré dal còlp mortál delʼ érma quʼ lʼ aspetáva.
Propízio fô l momë́nt dʼ i fa na fin dër ců́rta:
La láncia i scíori bèl tel cu̥r con tan gran fórza,
Quʼ ël rendenë́sce inscíquʼ i crëp quʼ sĕ lóge ed ů́rta
Toman sůn pice o lëgns, quʼ spó rèsta zënza scórza.
Lʼ éfèt dʼ mi còlp fô tal quʼ iʼ nʼ lʼ ès podů tingiè miů;
Bravé podôi con bona rʼjon davíaquʼ la véra
Ê fenída, dʼgůna të́ma nʼ ávi bría dʼ avëi plů
Odan l nemico inscíquʼ ël fô del lonc a téra.
Chamó plů grana fô dʼventáda mia ligrë́za,
Quan quʼ důt ten iadʼ la téra sʼ déora e spů́da flámes
E mi nemico desparë́sce con gran sveltë́za,
Quʼ ël pé quʼ ël áiĕ dĕ dë́rtes áres, no ma giámes.
Tan lígher nʼ è l famëi sů inso̊m la mont salvára,
Quʼ dô ria tempèsta vèga spizoran dô níores
Sorëdl con důta sua beltè; vël cíga e pára
Da nů l bestiam sůl vërt e gódʼ sůs beles òres:
Bëgn troep plů grána fóva la òta mia ligrë́za
Per èster delibʼrè da vigni gran malan, şëgn
Podôi speré con bona rʼjon la contentë́za
E dʼ la bèla ninfa finalmë́nter spʼrávi dʼ èstʼr dëgn.
- ↑ dubbio
- ↑ i la tegn a valgun' = sostenere la lotta con qualcuno
