Del rèst conšidʼra quiš parë́is, vignůn a spídli,
No granʼ mo bëgn dʼ mervo̊́ia, charé pós tʼ quël quĕ tʼ mínes,
Ël è důt ůn, vignůn contë́gne arquë́tʼ scèquʼ quídli;
Dër troece milions, scʼ tʼ i orèsses compedé, nʼ abínes.
In mèz a quiš quĕ bòle inscíquʼ formī́s odëi pós
Planů́res, monz e valz ed èghes, paíš e l gran mér
Dʼ maníra quʼ tʼ as dan tů oedli l mòn intír, ma dër quʼ tʼ ós
Vaghé na odláda; i quídli chi quʼ ëi sī tʼ è bëgn tlér.
Consídʼra n pů quiš cósci co quʼ an fége con ëi; dër
Inscíquʼ la cògora ó, sparë́sce prëš quëš prëš quël; şëgn
Sʼ inálza quëš per èster reşodé1 indô inscíquʼ n për
Da n můt quĕ fége bèla íta ‒ nʼ áter vëgnʼ nia plů dëgn.
Dalʼ átra pért i vèghes, scʼ tʼ ós charé, toman lʼ ůn
Dô lʼ áter bèl scéquʼ fége la falce colʼ érba móla:
La véra a dër bon tai, sa dlonc fa bèl valí, dʼgůn
Nʼ i sciámpa e důtʼ quʼ sʼ infída a gi itʼ bèl prëš sĕ tóla2.
Lamë́ntʼ da vígni pért, ʼchi iló quʼ è i ricʼ, aldí pós,
Contë́nt nʼ è dʼgůn, val fálel dlonc, sī quëst o quël, mai
Nʼ èl vèra pége e plë́na contentë́za; qui quʼ tʼ ós,
Vignůn a val da di, sʼ intën da sé, dô só tái.
Contë́mpla sol n momë́nt travérs quiš spídli důta
La gënt, les fůrbarī́s, desgrázies, důtʼ i tórtʼ, l nia
Dʼ vignůn, scebë́gn quʼ ëi mína dʼ èster chi, e destrů́ta
Sërá segů́ la vo̊ia dʼ odëi na téra tan ria.”
“Mia bèla ninfa, cóses vèghi orë́ndes, plë́́nes
Dʼ spavë́nt inscíque iʼ nʼ èssa mai credů́ denant; l mòn
‒ Şegn vèghi tlér ‒ e n jůc e nia áter quʼ mángia a dʼşënes
La gënt quʼ è condanáda a nasce, degůn nʼ a val dʼ bon.
- ↑ redosé
- ↑ = tol-ela
