Pagina:Rivista italiana di numismatica 1892.djvu/368

Da Wikisource.
352 arturo g. sambon

«eligantur et nominentur in dicto officio exercendo per dictum Magistrum prove seu eius in dictis siclis locumtenentes et non per alios officiales seu personas et hii tales electi et nominati predictis gratiis, prerogativis, favoribus, et aliis in dictis officiis contentis fruantur et gaudeant. Alii vero minime potiantur eisdem. Et quia Magister prove predictus in Sicla dicte Civitatis Neapolis viginti quatuor uncias habet pro suo salario, volumus quod alias viginti quatuor uncias in Sicla ipsius terre habeat, adeo ut ipse maxima cum affectione in dicto officio exercendo prout hactenus fecit se habeat, quas quidem viginti quatuor uncias sibi de primis Introytibus aut Juribus dicte side per vos magistros Sicle et alios officiales dicte Sicle ad quos pertineat solvi volumus et Jubemus Contrarium minime facendo pro quanto gratia nostra vobis cara est et penam mille unciarum cupitis evitare. Datum Neapoli die XV octobris octave Indictionis M°CCCC°XXXX°IIII°.» Segue rescritto per l’esecuzione del Regio mandato1.

Da questo documento si rileva che la zecca di Lanciano era stata aperta prima del 1444, e che non era molto da meno di quella di Napoli. A questa importanza della zecca di Lanciano, di cui ora, per la prima volta, si dà notizia, accenna assai chiaramente il documento stesso.

Nel repertorio, poi, de’ Registri Comune della Camera della Sommaria, trovasi altra indicazione di questa zecca, che si riferisce ad un registro di cui non è più traccia. L’annotazione è la seguente, e sembra appunto del 1443 o 1444: Zecca di moneta

  1. Archivio di Stato di Napoli, Privilegi della Sommoria, vol. 3 f. 13 t. e 44.