 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| documenti visconteo-sforzeschi, ecc. | 219 |
- nemo, si ve bancherius si ve venditor vel revenditor alicujus mercemonij, debeat ipsos repudiare sub penna fior, decem et plus arbitrio inspecta quantitate imperialium qui repudiarentur et quilibetp possit accusare repundiantes dictos imperiales et dabitur ei piena fìdes cum sacramento et uno teste fìdedigno, et lucrabitur medietatem diete pene, reliqua vero medietas perveniat ad cameram prefati domini.
- «Item quod nullus bancherius seu quevis alia persona audeat nec presuraat trabuchare aliquos bisolos aut imperiales aut imperiales aut aliquam aliam monetam argenteam sub penna ygnis.
- «Item notificatur ad avisamentum omnium, quod intentionis fìrmissime prefati domini est, quod dieta moneta firma remaneat, et nullo modo de ea fìat aliqua mutatio sed stabillis et finna remaneat.
- «Item quod nemo in venditionibus aliquarum rerum audeat nec presumat facere mercatum ad bisolos nec imperiales sed solum ad soldos et libras bone monete currentis. Et quod licitum sit cuilibet facere solutiones quaslibet de illa moneta vel imperialibus que sibi magis placuerit.
- «Gridata ad scallas pallatij Mediolani per Antonium de Gallarate preconem Mediolani sono tube die sabbati septimo septembris bora xxj vel circa.»
78. — 1409, settembre 12, Milano. — Decreto sul ridurre le monete al solito corso [Reg. Panig. B, 115. — Bellati, loc. cit].
- «quod imperiales stampiti ad bissolum qui secundum tenorem alterius cride facte die ultimo augusti proxime preteriti debebunt expendi ad computum trium prò duobus imperialibus expendantur et cursum habeant a modo juxta, solitum, videlicet prout currebant ante kallendis presentis mensis et eodem modo fiat et intelligatur de grosso, pegione, odino, sexino et omnibus alijs monetis que juxta solitum expendantur».
79. — 1409, settembre 26, Milano. — Decreto per la moneta [Argelati, De Monetis, III, 66 - Bellati, Mss. citati, 1. 1].
- De quali moneta fieri debeat solutio pretiorum prò venditionibus. [I pagamenti si facciano «in illa Moneta, quae erat in uxu tempore contractus, & in illa quantitate seu numero, unde si
