Pagina:Stóries e chiánties ladines.djvu/11

Da Wikisource.

- 3 -

Lascèmĕ in péž, dĕ mal val n'i fagèdĕ!
Con só vadagn les ganes obedëscen;
Desfortonè, crëi mel podès, devënta
Ki k'in val móda mi chiamůrč tramënta."

Inscí digeṓ la gana, jona e bèla.
Gostin intan conšidera Tanina,
Dĕ fa këš ál şëgn dër bèl dĕ la orèla;
Plů dĕ vign' atra i sala inců belina;
Plů k'ël i chiara, plů fina t'i péla,
Plů dĕ vign' atra mu̥ta per l bèl véla.

Dĕ l iágher i pensīrz conëš la gana,
Mò féž, acórta, scèkĕ nia nĕ fòssa.
N'odlada dála ai crëp dĕ Cól dĕ Lana,
Al Nuvoláo, a Půdres e Cróda Ròsa,
Vèga les níores plënes dĕ tempèsta,
Kĕ féž a pizes, crëp, valz, bósc' gran fèsta.

Da lonč brontóra l ton e sĕ berdòra,
Dĕ tëmp in tëmp sdlomina val ria saita;
Şëgn spiza les orëdles chi la chiòra,
Lascian dĕ fa con sůa gana bèla ita;
Dĕ Boá la piza è bèl da dī corida
Da níora důt a fòsc incolorida.

L tëmp manacé da dī ten bót romp fóra;
N tarlůi důt bru̥m les níores bases skérza,
Troep plů fòsces kĕ d'Africa na móra;
Na seconda tarloiada e spó na térza
È da tonades sëches compagnades
E da gran spaventòses gracenades.

In pè sbalza Gostin, la gana l frëma,
L fa resté sòt al tëmp sůn kël crëp óla
E rí dĕ kël giarina per sůa tëma;
Dĕ varí maratia tala sĕ próla;