Pagina:Tiraboschi - Storia della letteratura italiana, Tomo VII, parte 1, Classici italiani, 1824, X.djvu/588

Da Wikisource.

r‘" 4 unno delie Opere di questo dotto scrittore (t. (ì. />. ìoLij). Molto egli scrisse ancora sulla storia veneta e oltre un compendio di essa, una grand’opera avea egli intrapresa e finita, divisa in diciannove libri, di cui conservavasi copia presso il doge Foscarini (Zeno Note al Fontan. t. 2, p. 68). Egli ce ne dà l’argomento, e ci reca insiem le ragioni, per cui non volle ch ella si pubblicasse, nel citato opuscolo. e io ne recherà qui i due passi in cui ne ragiona, anche per dare un’idea e dello stile e dell'amabile e sincero carattere di questo gran cardinale:.Absolvi, dic’egli (De candone adì db. ^ ec. p. 35, ec.), inter ini fin Cardinalatus mei opus illud, (quod probare videris maxime multarum vigilarum in novemdecim libros distinctum, cui est scopus adulterinae prudentiae regi ibis confatare, prudenti/un ciun piotate con/ungere, e rebus gestis pniescrtim Fenetorum udii tate ni proponerc legentibus, fratris in primis et sororis meae filiis. Eo in opere visus surn ef)udisse ingenii vires, rethorum etiam praecepta ad usum revocasse, pietatem, prudentiam, et gravitatem priscorum Venetorum expressisse non infeliciter. Sed mirabilis res est, et reprehendenda valde: opus tanti laboris dictatum vix legi non consideravi certe, non emendavi, ut debui. Fateor me valde occupatum extitisse negotiis plurimis et gravibus; sed fortasse ab aliis scriptionibus abstinere oportuisset, et illud opus pcrficere. Ingcnium me uni, aut potius lux urie m inei ingenii accusem, qua fit ut novis opusculis excogitandis, et novis foetibus gignendis delecter incredibiliter. ab bis qtuic exeogituvi per/iciendis,