Pagina:Tiraboschi - Storia della letteratura italiana, Tomo VII, parte 4, Classici italiani, 1824, XIII.djvu/475

Da Wikisource.

LIBELLUS 34^7 Felleque mordaci brevibus sententia dictis. Non caret, hostili cum vomit ore sales. Atque A trine hic nostri doctissima pectora secli Non silet, armati nec fera bella ducis (i). Paetius Etlu-uscae modo plurima gloria Gentis Petrus adest, clivo maximus Aonio, 210 Nobilitas quem clara fovet Geniusque Charisque, Et prudens fraudum nescia simplicitas. Fortunamque super generosa mente vagatur, Illius haud unquam territus insidiis. Non rapit in praeceps tete ambitiosa Cupido Intra fortunam vivere docte tuam, Ingerit huic mirum nil sors inopina , novumque Omnia qui immoto pectore adire potest. Candida sublimem te vexit ad aethera virtus Felicem reddens assimilemque Deis. 215 De grege quis posset, posset quis credere inerti, Quem mons praepingui rure Casinus alit, Solus Honoratus vigilanti mente Sacerdos Aonidum cantus post sua vota colit. Fascitella domus priscorum e fascibus orta, Quos veteri imperio stirps generosa tulit, Edidit infantem , nascenti Aeneia nutrix Affuit, excepit, composuitque caput, Uberaque admovit pleno turgentia succo: Auctori arrisit muneris ore puer; 220 Intrepidaque manu pressit, suxitque papillas; Lacte redundanti cessit anhela sitis; Musarumque ipsum altrici commendat, ut inter Pierides Clarii disceret acta Dei. Excepere Deae unanimes, et mystica Phoebi Sacra docent patriis restituuntque focis. Cecropi.-ve bine caecas latebras arcanaque linguae Anfractusque omnes multiplicesque dolos, Et quaecumque olim veterum invidiosa propago Liquit in obscuris semisepulta locis, 225 Paulatim explorans fulgenti luce recessus Discutit, et nitido tramite monstrat iter. (1) In alio cx. boc loco haec carmina adduntur: Joaa. Fran,.. n,cucut PhiloIn*ere le noitm , paler o 1’hilomi-nr , poeto , Yatilius el Muiu temp r ainauilc Sena. uuren»i* Pelrui Faclius. Honoratu* FiOcileUiis.