Rätoromanische chrestomathie XI/Kinderspiele
 |
Questo testo è completo. | |
| ◄ | Alte sprüche | Kinderlieder | ► |
Kinderspiele.
1. L’om neir.
I fautg as mettau in ün cercal. Un (l’om neir) dumauda: „Chi a tema da l’om neir?“
Tütg as mettan in muviment. Quel ca vegn ciapà resta l’om neir.
2. Magnoea granda.
I fautg i drombau quantgi ca jeu. Ün el tre, 5 el 6 e iuscia evant van e dretga dal pais. 2 el 4, 6 el 8 etc. van e sneistra e côrar. Ün resta indrè. Quel al cor ei tgiaper. Sa’ i trova al dromba quantci ca jeu, da ün fin 24. Sa’ n è anca as scumenza ün altar giögh. Sa no as disc le ora.
3. Al pastur el luf.
Ün le al pastor, ün al luf e i alter f fantg an norza. Al pastur disc: Gni norzetta , norzetta, le cilò al luf!
Ün disc: casa manga' l?
Al luf disc: carna.
Pastur: casa beival?
Al luf: sangh.
Pastur: gni norzetta.
E quistan coran.
4. Fasan.
I fautg ün dre l’altar i man sunt al man dal l’altar fin che sciüa al verdet. Dopa clama tüte: Fasan, fasan, fasan e dasfan la pluma di man.
Chi a bavü ’l latc?
Al gat.
In duè ’l gat?
Sot la litgeira?
Al föc al la brusceda,
In duè al föc?
L’aua al la smurzeda
In duè l’aua?
I böif l’an baavüda
I duè eu i böif?
Giol Plan Fasan
Faasan, fasan, fasan.