Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/376: differenze tra le versioni
→Pagine SAL 25%: ← Creata nuova pagina: 366 Caspar Bardola <poem> Crist. Eu he udi dals vegls a raquintar Da teis talents e tantas tas bravüras, Las qualas fin tot uossa fan favlar... |
|||
Stato della pagina | Stato della pagina | ||
- | + | Pagine SAL 75% | |
Intestazione (non inclusa): | Intestazione (non inclusa): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
{{RigaIntestazione|366|Caspar Bardola|}} |
|||
Corpo della pagina (da includere): | Corpo della pagina (da includere): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
<poem style="padding-left:5em;"> |
|||
366 Caspar Bardola |
|||
⚫ | |||
<poem> |
|||
⚫ | |||
Da teis talents e tantas tas bravüras, |
Da teis talents e tantas tas bravüras, |
||
Las qualas fin tot uossa fan favlar. |
Las qualas fin tot uossa fan favlar. |
||
Hans. Eu |
{{Al|''Hans.''}} Eu veiv’ün a, b, c, que er’avonda |
||
Per mai, a tgnair in teista tants custabs; |
Per mai, a tgnair in teista tants custabs; |
||
Eu |
Eu invlideiv’ils noms mincha secunda, |
||
Ma Lanz güdeva saimper our dals latschs, |
Ma Lanz güdeva saimper our dals latschs, |
||
Ch’üngün s’inacorscheiva gnanc’ün tach. |
|||
Ch' üngün s' inacorscheiva gnanc' ün tach. |
|||
Ün di pero nus feivan quint a teista, |
Ün di pero nus feivan quint a teista, |
||
Füt domandà: „Quant fa ün |
Füt domandà: „Quant fa ün pro’ mo ün“? |
||
Hans promt det al magister in reposta: |
Hans promt det al magister in reposta: |
||
„Que ais e reista |
„Que ais e reista ün ed amo ün“! |
||
Ha bravo, vet que nom, e tot rieiva, — |
Ha bravo, vet que nom, e tot rieiva, — |
||
Be Lanz füt displaschant e non riet; |
Be Lanz füt displaschant e non riet; |
||
Da qua invia |
Da qua invia steiv’eu e sezeiva |
||
Superb’, ma sainza plü flippir ün pled. |
|||
Cur il magister dscheiva |
Cur il magister dscheiva ün’istoria, |
||
E |
E ch’eu doveiva al quintar davò, |
||
Schi |
Schi comanzeiv’eu pro la fid da quella; |
||
Perche |
Perche ’l principi veiv’eu invlidà, |
||
Aha! |
Aha! dscheiv’el es quà darcheu, tschavat, |
||
Con teis leiv senn; |
Con teis leiv senn; rafüd’e nov far pled. |
||
Ün di |
Ün di dafatt’am det el ’na laschiva’ |
||
Am dschand: „Tü teis ta vöda, tamberlan“! |
Am dschand: „Tü teis ta vöda, tamberlan“! |
||
Ed eu, surprais dals noms, cha tot rieiva, |
Ed eu, surprais dals noms, cha tot rieiva, |
||
V’ lett am s-chüsar ed al spordschet il man. |
|||
Allura gnit el grit, ed in sa furia |
Allura gnit el grit, ed in sa furia |
||
Dschet el a Lanz: „Pür |
Dschet el a Lanz: „Pür güd’a quel tschavat.“ |
||
E Lanz |
E Lanz lasur’adüna respondeiva |
||
Per amenduos, uschè |
Per amenduos, uschè cha’ l spass finit. |
||
Crist. Allura sta que bain, recognoschentscha! |
{{Al|''Crist.''}} Allura sta que bain, recognoschentscha! |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
Vögl eu mossar, cha Hans ais saimper quel. |
Vögl eu mossar, cha Hans ais saimper quel. |
||
Crist. Schi, |
{{Al|''Crist.''}} Schi, di’ m dimen’uoss, eir, a che ün scopo, |
||
Cha |
Cha tü’ t perderschas per ir our dal mond? |
||
</poem> |
</poem> |
Versione delle 01:02, 10 mar 2021
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
366 | Caspar Bardola |
Crist. Eu he udi dals vegls a raquintar
Da teis talents e tantas tas bravüras,
Las qualas fin tot uossa fan favlar.
Hans. Eu veiv’ün a, b, c, que er’avonda
Per mai, a tgnair in teista tants custabs;
Eu invlideiv’ils noms mincha secunda,
Ma Lanz güdeva saimper our dals latschs,
Ch’üngün s’inacorscheiva gnanc’ün tach.
Ün di pero nus feivan quint a teista,
Füt domandà: „Quant fa ün pro’ mo ün“?
Hans promt det al magister in reposta:
„Que ais e reista ün ed amo ün“!
Ha bravo, vet que nom, e tot rieiva, —
Be Lanz füt displaschant e non riet;
Da qua invia steiv’eu e sezeiva
Superb’, ma sainza plü flippir ün pled.
Cur il magister dscheiva ün’istoria,
E ch’eu doveiva al quintar davò,
Schi comanzeiv’eu pro la fid da quella;
Perche ’l principi veiv’eu invlidà,
Aha! dscheiv’el es quà darcheu, tschavat,
Con teis leiv senn; rafüd’e nov far pled.
Ün di dafatt’am det el ’na laschiva’
Am dschand: „Tü teis ta vöda, tamberlan“!
Ed eu, surprais dals noms, cha tot rieiva,
V’ lett am s-chüsar ed al spordschet il man.
Allura gnit el grit, ed in sa furia
Dschet el a Lanz: „Pür güd’a quel tschavat.“
E Lanz lasur’adüna respondeiva
Per amenduos, uschè cha’ l spass finit.
Crist. Allura sta que bain, recognoschentscha!
Hans. A Lanz, a meis patrun, sun eu fidel
Fintant ch’eu he il flà, e la scienza
Vögl eu mossar, cha Hans ais saimper quel.
Crist. Schi, di’ m dimen’uoss, eir, a che ün scopo,
Cha tü’ t perderschas per ir our dal mond?