Pagina:Danzi - Poesie scelte in dialetto potentino.djvu/22

Da Wikisource.

— 18 —


Dunca pare che la vagnarda
     Cu ragione vole abballa:
     L’hamme bona situara,
     36Tutti l’avemme da onorà.

Viva la festa nazionale!
     Chi è sazio ha da stressà.
     Vìva la taglia e la crerenza!
     40(Basta che avemme chi ne la fa!)

Potenza, 1861.


(1) avia frascià: era andato a monte.

(2) si gn ammatte lu strangaglione: se il male di gola non ci uccide, (ammatte probabilmente da matar spagn. uccidere).

(3) catapuzia: è un erba che ha azione purgativa; è l’euphorbia Lathyris di Linneo.

(4) pàppele; il verme, cioè il nemico, la reazione borbonica.

(5) lu fussone: la gran fossa, cioè l’impresa di Roma.

(6) vagnardedda: giovinetta.


IV.


In morte di Boryés1




De profunn’è morto Borcia,
Lu diavolo mo lu scorcia,
               3Anema e corpo.
               
Era tanto nu generalone!
Ma da inta a lu feddone,
               6Non glà da fuora.
          
Cu lu fatto mo s’è visto
Ca veneze a fa l’acquisto,
               9E se scaaze.

Dascè l’attacco a Pietraadd,
Gnè fascè la coscha lu vadd,
               12Ancuora fugge.
               
Desse, quanne mmenzo a lu piette,
Se senteze nu cumpiette:
               15Viva l’Italia!