Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/33

Da Wikisource.

Forma initianti conjurgales 15

Tü muglieir, dest tieu marid, tieu chio et tieu maister, amer & ad el esser d cumand & el taunt sco tieu defendeder & schirmagieder arcugnuoscher. Et vus tuots duos desses tal fæ & chiaritæd via lg ün lg oter salver, sco Christus via sia Baselgia, & sia Baselgia via Christo. Et sco üna nun spartaivla chiaritæd [f. 14a] ais traunter Christum et sia spusa, la christiauna Baselgia, uschea saia traunter vus eir in num dalg Pæder, dalg Filg et dalg Spiert Sench. Amen.

Saias avisos, per amur da fe et frers, da aruver Dieu per ün bun christiaun princippi, chia quaists insemmel, suainter la vœglia da Dieu, viven in vaira chiaritæd, et brichia sullettamaing infaunts da la chiam, ma eir dalg spiert pardüan, sün talla chi’ els, dsieva quaista misra vitta, poassen pussidair la vitta æterna, & dsche in aquaista guisa:

Ô omniputaint Dieu, lg quæl tü in lg princippi da tia lavur hæst ün hum our da la terra s-chiafieu & our da la coasta da sieu flaunch ünna duonna furmo, la quæla tü ad el taunt sco ün agiudeder hæst do, chi’ els, duos ünna chiarn, se sves nun spartaivelmaing s amer dessan et in se sves stetten arantos. In lg quel tü sainza d(ü)[u]bbi hæst vulieu dêr ad incler, chia lg hum brichia sullet, ma tiers la duonna sco tiers ün agiüd & cuffüert des haffder, sün talla, chi’ els la gravezza & fadia da quaist temp plü bain & plü leiff indürer (f. 14b] poassen.

O Segner, lg quæl tres tieu plæd ad els hæst dit: Crasche, fadsche früt & impli la terra, in lg quæl tiu à l’humauna gieneratiun üna fuorma & averta imeigna de la Matrimuniaivla vitta hest aritscho, da la quæla da princippi inno Adam, Noe, Abraham, Isaac, Jacob, tuots Senchs Pæders, teis chiers amichs, s haun salvos in aquel madeschem nun schlubgiaivel liam dalg Matrimuni haun vivieu.

Ô Segner, lg quæl tiu, tres tieu spiert, in tuots duos Testamaints aquel sench, nun maculo Matrimuni fick lodast, & allo tiers aquel maculo pittanœng usche datschiert schbüttast & chiastiast, da soart chia nus nun ns pudain dubiter, chia tieu (h)uorden & la letscha da tieu plæd a ti bain plescha.

O Segner, lg quæl tres ün tal liam dalg Matrimuni à nus ün grand è fich azuppo liam da tia granda & buntadaivla chiaritæd hæst vulieu amusser & der ad incler, siand chia cun lg liam Matrimuniaivel da vaira fe et fideltæd noassas oarmas à ti, taunt sco ad ün vair spus & marid, hest vulieu marider. Nus [f. 15a] t aruain da cour, chia tü aquaistes duos persunas, las quælas se in tia temma et fe da tieu perpetuæl plæd s haun custrits & lios, vœgliast gratiusamaing arguarder. Et perchie tü in tuottes chioses lg cummanzamaint, metz & fin esser dest, impraista ad els tia gratzchia, chi’ our da tal sem, chia tü in lur cours hest implanto,