Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/506

Da Wikisource.
496 Giovanni Mathis

tard chi las 10), schi cha mieu cusdrin Gian Giachem, il bap della spusa ans invidet, (il Sigr. Reverend, noss Illustrissem Sigr. Commissari de Salis, e püss oters rispettabels e venerabels Signours), e ’ns trattet nel chambrin in fatscha alla stüva, con fuatscha grassa e anisetta, e he fich bain vis, cha mieu cusdrin, in dschand qualche plèds suot - vusch al predichant, al ho miss qualchosa nel maun, bain sgür ün bel Louis - d’or.

E ’vais odieu eir vus, cha dalun cha ’l predichant ais partieu, a cha nus ans pinnaivans per gnir a chesa schi cha ’l Bregagliott con sa gia, e sa duonna col triangul haun comanzo a sunner ün Hopper, e podais esser sgürs, cha haun sotô fin almain mezza - not e be Hoppers e Sibasprung.

Schi sapchast cha tü hest agieu fich trid, in partind davent dal tramegl aunz co ’ls oters giuvens, e sun sgür cha eir ta suvrina, la spusa, e las otras giuvnas avaron chattô que poch adatto, e pocha maniera da ta part, surtuot per ün tramegl da nozza.

Duonna Deta:

Ma schi quaunt a mè bè sapchast, cha sun propri containta ch’el saja gnieu a chesa con nus, digia cha zieva haun soto be Hoppers e Sibasprung, que cha ’l Sigr. Reverend avaiva defendieu da soter la Dumengia.

Maschel Giachem: (riand)

Schi crajast propi Deta, cha que saja pü pcho da sotter Hoppers e Sibasprung chi Walzers?

Duonna Deta: (gritta)

Schi cha que ais pü pcho be sapchast, uschiglö il Sigr. Reverend non avess dit que, e la prouva ais, cha dalun ch’el ais partieu, haun dalun soto be Hoppers.

Annigna: (riand)

Ebbain, intaunt cha decidiss quels sots chi sun pü pcho, vegn spert a fer il caffè e hoz al fatsch brav ferm e bun, perche il di zieva nozzas ais bun e bsögn ch’el saja ferm.

Maschel Giachem:

Na, na nun ster al fer brich nè sich pü ferm chi ’l solit, be sapchast cha inguan vela ’l 12 bluozchers la glivretta pü cu l’an passô, e pür spargna ’l ün pô sest, cha in ün an duos voutas al di vo que dalöntsch.

Duonna Deta: (con dispett)

Ma sco per te hôz pür lascha ’l fer brav ferm, perche her saira in gnand a chesa non giaivast güsta drett, e hest gieu pü chi bsögn da mieu