Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/41

Da Wikisource.

Cathechismus 13
D. Nun basti damaia la buna noua vita, ma stoui esser la dolur, & ruglentscha dalla mala vita passada?

R. Leis vsche, & in quista s’ contegnia quella pentenzia, dalla qualla fauella taunt souent la sonchia scrittura.
D. In chiai moed s’ podessi manar vn’orma ad’havair quista dolur?
R. Cun’il mez dalla consideratiun, & temma dalla mort, dal giudici, & dallas painas eternales, s’inpisond cun vaira chiauuola attentiun la quantitadt, graueza, & tridezza dals pechiadts fats? hauiond spraunza alla fin il pardun dalla misericordia da Dieu tras mez dalla passaunza d’ vn vschei grond Sacramaint, par valur dalla paschiun da Christ chia tras quel Sacramaint ell’ins’ conparta.
D. Chiai confessiun eis bagniusa à quist effect?
R. Brichia sulamaingh la confessiun dal cuor, chi s’ fà auant Dieu, ma eir quella dalla bucca fatta al Sacerdot, parchiai autra gnin nun pudess’[p. 24] il Sacerdot esser ben giudichiader, ne medi, dalla consenzia d’auters, ne dourar il gibadt, chia ad’e(b)[l]eis dat da pardunar, oder da retegnir ils pechiads.
D. Chiai conditiun dess la confessiun hauair sunquai chial Christiaun cõgiustess’quai chia in quella s’ contegnia?
R. El bascœngia diligiaintamaing examinar la sia consenzia in tottes quelles chiases, chial vein à s’ recognioscher d’hauair vffais il Segnier Deis cun inpisamaints, pleds, ohures, & dal teimp mal pardu cuntra ijs cumondamaints da Dieu, & dalla Baselgia, in’ils pechiadts mortals; & cuntra tottes la vùrtùdt Christiaunes sù sura declarades, dess’hauair dolur da tot il cour, & s’inruglar da tots, sco dit eis, & à l’hura inschnogliat auaunt seis Confessor, dess’ confessar, & raschunar ils seis pechiadts cun vardat senza zupar, oder schiüsar oder crescher cun far il fat plù grõd da quai chiall’eis, vegniõd allas species dals pechiadts mortals, & eir al number, in fina taũt chia recordar s’ pò, & las circunstanzias greues daqueas cũ humiltà sco auaunt à Dieu, & al seis Vicari, archiússond sai suess’& dumandont cũ gronda riuerentia l’absolutiun, & la pentenzia.
D. Dauon d’hauair ritschauut l’absolutiun, & tras mez da quella la diuina grazia, nun’eis la par(l)[s]una libera da minchia paina?
R. L’eis bain libera dalla paina eternala, & eir [p. 25] pò esser là dolur taunt gronda, chi discrugia il debit da schiaduna autra paina, ma d’ordanarinmaĩg eis la parsuna vbligiada à sadisfar cũ paina tẽporala als delèts passats, & in quist eis differẽzia dal Sacramaint dalla pantenzia da quel dal Battaisẽ; & il Sacerdot dess’ dauò l’absolutiun al metter sù la debita sadisfactiũ.
D. Sion chia blears mouren aunt chia pudair far la degnia pentenzia da lur pechiadt, chiai moed’il resti par la complir?