Pagina:Della Nuova Istoria.djvu/468

Da Wikisource.
118

memorabilem postea principem, gemino crimine, ut iniquitàs aestimabat, implicitum: quod a Marcelli fundo in Cappadocia posito ad Asiam demigrarat liberalium desiderio doctrinarum, et per Constantinopolim transeuntem viderat fratrem.

(30) Id ubi, urgente malorum impendentium mole, confessus est proximis succumbere tot necessitatibus tamque crebris, unum se (quoti numquam fecerat) aperte demonstrans. Amm., lib. i5, cap. l. Il Nazianzeno cerca di giustificare appo i Cristiani l’imprudenza di Costanzo ncll’ater tolto dalla oscurità privata suo cugino, senza prevedere che egli dava un nemico alla Chiesa, rappresentando quell’imperatore come uomo di una evangelica semplicità: re»/, ut dicebam, parum cauta est simplicitas, ac benignitati adjuncta est imbecillita!: minimeque is improbitntem sospiratile, cujus animus ab improbilale liber ac purus est. Ornt. 3, pag. 59.

(31) Queis adnitentibus obstinate, opponebat se sola regina. Amtn., lib. là, cap. f. Gli adnitentes sono i nemici di Giuliano, tra’ quali principalissimo I’ eunuco F.usebio prefetto del sacro cubiculo. Vedi allo stesso luogo l’elaborato discorso di Costanzo all’esercito, creando Cesare suo cugiuo.

(3a) Amm., lib. i5, cap. 1 e 17.

(33) Jnter hrrc Udente sorori Constantii, Juliani con j agi Caesaris, Romnm adfectionis specie ductae, Regina lune insidiabatur Eusebia, ipsa quoad vixerat sterilis: quaesilumque venenum bibere per f raudem illexit, ut quotiescumque concepisse t, imniaturiim abjicerel partimi. Nani et pridetn in Gal/iis quum inarem genuisset infantali, hoc perditlit dolo: quod obstetrix corrupta mercede, inox natum praesecto plusquam convenerat umbilico necavit: tanta talisque dili gens opera navabalurne fortissimi viri soboles apparerei. Amm., lib. 16, cap. 6. Non può intendersi quali ragioni movessero il signor Gibbon