 |
Questa pagina è stata trascritta, formattata e riletta. | |
ALDUS MANVTIUS ROMANUS, IACOBO SANAZARO PATRITIO NEAPOLITANO ET EQUITI CLARISS. S.P.D.
GEORGIVS Interianus Genuensis homo frugi, venit iam annum Venetias, quo cum primum adplicuit, et si me de facie non cognosceret nec ulla inter nos familiaritas intercederet, me tamen officiose adiit, tum quia ipse benignus est et sane quam humanus tum etiam quia Daniel Clarius Parmensis, vir utraque lingua doctus et qui in urbe Rhacusa publice summa cum laude profitetur bonas literas, ei, ut me suo nomine salutaret iniunxerat, mihique statim sic factus est familiaris, ac si vixisset mecum. Est enim homo (ut nosti) facetus ac integer vitae, et doctorum hominum studiosissimus. Tum visus est mihi Homeri Ulysses alter: nam et ipse μάλα πολλὰ πλάχθη
πολλῶν δ' ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω
πολλὰ δ' ὅ γ' ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν
Non miror igitur, si et tu plurimum eo homine delectaris, et Pontanus, vir doctissimus ac ætate nostra Vergilius alter, et Politianus olim multi homo studii, ac summo ingenio, qui etiam in Miscellaneis suis de eo ipso Georgio Meminit, delectatus est. Is vulgari lingua libellum de eorum Sarmatarum vita, et moribus composuit, qui a Strabone, et Plinio, et Stephano Zygi appellantur, qui ultra Tanaim fluvium et Maeotin paludem habitant orientém versus, eumque ad me misit imprimendum hac lege, ut ubicunque opus esset, emendarem. Sed ego immutavi tantum, quod
