 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
| 456 | MEM. STOR. CIV. ED ECCL. |
in festivitate S. Pardi duas libras cere annuatim persolvant. Quartam mortuariorum, et oblationum, quae ibidem Christifideles Larinen. Parochie contulerint nisi a conferente pro eadem. Quarta exigendo fuerit Episcopo Larin. provisum similiter exolvat. Si autem decedens malignari voluerit quantum de jure quarte desumpserit tantum qui pro tempore jam dictas Ecclesias per vos, vel per successores vestros gubernaverit exolvat. Si autem Larinen. Episcopus, vel ejus Nuncii, sive Canonici praefati Episcopii inde casu transitum habuerint necessaria hospitii juxta loci ordinem sìbi non derogentur omni exactione, vel gravamine sublato. Nec illud permittendum est unde maxime solent inter Episcopos, et Monasteria. exoriri controversiae ne aliquem Clericum extraneum ad divina celebranda recipiant nisi prius Larinen. Episcopo ne malus existat ostensus fuerit. Vel forte habitum Religionis phèmpre recipere voluerit. Neque liceat praefatis Ecclesiis divina celebrantibus sponsalia benedicere, nisi majoris Ecclesìae Larinen. Dioeces. licentia fuerit impetrata. Nec sacros fontes exigere, neque Decimas Larin. Ecclesiae Parochianorum recipere nisi tantum de praediis vobis legitime assignatìs, quae vulgari modo terraticum vocatur. Et quibuscunque Larin. Ecclesiae janue clauduntur, Nihilominus Supradictarum Ecclesiarum janue claudantur, nisi ut jam dictum est Religionis habitum assumere voluerit. Nec etiam liceat nobis, vel successoribus nostris in prephatis Ecclesiis aut ìbidem servientibus Divina interdicere, nisi censum, vel Quartam sicut supra constitutum est contumaciter retinuerit. His, qui tunc praedictis Ecclesiis praefuerit sub vestra vel vestrorum successorum gubernatione: Statuentes ut nulli unquam hominum liceat contra, hanc nostrae concessionis vel institutionis paginulam venire. Quod si ausit temerario, contra eam venire, infringere, vel perturbare temptaverit, anathema, Maranathe super eum inducimus. Et cum Juda proditore eternis incendiis associamus. Conservantibus autem pacem, &" quietem eis providentibus sit pax Domini Noslri Jesu Christi in perpetuum. Quod superius diximus de Quarta oblationum, et mortuariorum de mobilibus tantum intelligimus, de immobilibus nihil petere debeamus, ad cujus e oncessionis, & confirmatìonis memoriam, et cautelam duo similia instrumenta per manus Matthaei Larinen. Canonici nostri Notarii fieri fecimus, unum quorum est apnd Ecclesiam Monasterii Casemarii, alterum vero penes Larin. Ecclesiam retinemus. Scriptum a me Mutthaeo Larin. Canonico de mandato ejusdem Episcopi anno Dominicae Incarnationis MCCXL. tertie decime Indictionis feliciter.
27. Ma non Sappiamo, se questa concessione abbia avuto il suo effetto, e possiamo supporre di non averlo avuto: imperciocchè nella Storia di questa Badia di Casamare, che fu de’ Cisterciensi, data alle stampe con idioma Latino da Filippo Rondinini in Roma l’anno 1707. e in tempo, che ancora si riteneva in Commenda dalla f. m. di Clemente XI. ottenuta prima della sua gloriosa esitazione al Pontificato, non vediamo, che si faccia memoria veruna di queste nostre Chiese di S. Bartolomeo, e di S. Vito nel Rolo delle Chiese soggette al suddetto Monistero; e si conferma questo nostro sentimento, perchè da tempo del quale non si ha memoria in contrario le suddette Chiese, e loro beni si leggono uniti al S. Seminario Larinese, leggendosi tra gli altri monumenti nel Sinodo celebrato l’anno 1649. sotto il Vescoyo Persio Caracci. Archipresbyter S. Viti in perti-
