Pagina:Memorie storiche della città e del territorio di Trento.djvu/248

Da Wikisource.
230 memorie storiche della città

beant jurare corporaliter ad Sancta Dei Evangelia, se velle juvare, et manutenere ipsum Dominum Episcopum Trid. in omnibus suis Juribus, Jurisdictionibus, Honoribus, et Consiliis, et sequi suum Capitaneum, et eorum signa, et vexilla cum personis, equis, et armis, quotiescumque opus fuerit, et obsequi, parere, et satisfacere omnibus generibus suorum mandatorum, et pura devotione, toto posse, subjective gerere vices ipsius Domini Episcopi sibi commissas absque dolo, et fraude, et sua officia fideliter exercere, et semper justum et verum consilium ipsi Domino Episcopo, suoque Capitaneo præbere, et si ad aures ejus pervenerit quidquam, quod posset inferre damnum, jacturam, et detrimentum personæ ipsius Domini Episcopi, vel suæ Urbi, Burgis, Castris, Villis, et Locis, quam citius poterit per se, vel per suum specialem nuntium revelabit, et dicet ipsi Domino Episcopo, et si quod secretum fuerit sibi commissum, et injunctum per ipsum Dominum Episcopum, vel per alium suum Officialem, et Nuntium, nemini propalabit, et semper contra suos hostes inimicum se constituet.» Sebbene sì ampia e sì illimitata fosse la forma di questo giuramento, la costituzione però politica o la forma del governo in Trento non era già quella della schiavitù o del despotismo, ma quella, come ora vedremo, di un governo monarchico saggiamente temperato.