Pagina:Pinochio.djvu/134

Da Wikisource.

- Ben, paron, voreo propio sae cemodo che r e stada? Desleame sta janba e ve l conto.
Chel paciugon che l aea cronpa el muse l aea chiza de sae cemodo che r ea ’suda; l a deslea alolo el gropo che l tienia lea l buratin e Pinochio, na ota mola fora, l a scomenza a i di:
- Ae da sae che see un buratin de len, conpain de chel che son ades: ma see senpre sul infurse se deenta o no un pizo, come chi outre che 1 e inze sto mondo: no n aee voia de inpara e i abadae ai amighe fouze, son scanpa de ciasa... e un di m ei desceda che see deenta un muse, co ra so rea longhes... era so bela coda! Ce na vargogna che 1 e sta par me! Na vargogna tanto granda, paron, che Sant Antone benedeto el no vin feje mai proa una conpagna! I m a mena al merca par me vende, e m a cronpa el diretor de na conpagnia de paiaze, che l s aea betu in mente de m insegna a bala e a ’si col cercio: na sera, fin che fejee teatro, son toma malamente e m ei inzoti da duta doa ra zates. El diretor l no saea ce sin fei de un muse zoto, e cosci el m a fato porta al merca par me vende danoo, e m ae cronpa vos!...
- Par desgrazia, ei spendu cuaranta lires... E ades, ci me rendelo chera cuaranta lires?
- Parce m aeo cronpa? M ae cronpa par fei un tanburo co ra me pel!... un tanburo!...
- Sci zerto! E ades, agno ciate un outra pel conpagna?
- No ve desperade po tanto, paron. Muse in e po ben ancora, inze sto mondo!
- Dime mo, canaia d un borson, ma ra to storia feniscera ca?
- No- l i a respondu el buratin, - ancora doa paroles, ere fenida.
Dapo de m ae cronpa, m ae mena ca con chera de me maza, e po v’ei fato peca e cosci ae pensa che l ea meo me lea un sas intor el col e me bicia inze l mar. Ra vostra conpascion ra ve fesc gran onor, e io me

134


134