Pagina:Vita di Dante, Petrarca e Boccaccio.djvu/120

Da Wikisource.

ia8

tiare non posset. heo omnia ipse ut diximus ih epistola quadam ad dominum gramaticum piacen- ti num aperte commemorata Quamvbrem de ultimis hi spanie galliarumque finibus usque ad urbem ro- mam quosdam venisse nobiles sola visendi dottis- simi viri causa minime mi rari se dicit quod de tito livio scribit kjreronimus cum sibi superiora provenerint : ad hec omnia vel maxima glorie insignia nihil deesse videbatur ad gioriosum ho- minis cumulum nisi ut laurea coroba insignire« tur : qua apud -veteres greoos et latinos imperalo- res egregiosqUe poetas tanlummodo coranatos fuisse constai id ne consumate hominis glorie deesset magna quadam ac solenuii celebritele rame corti- nari meruit. hanc poeticam lauream per quinqua- ginta supra nongentos (31) circi ter annos a Sau- diani (3a) temporibus qui imperante seniore tkeo- dosio floruit usque ad hunc nostrum petracham perpetuo intermissam solus ipse non immerito as- sumpsit ut quod florentinus et vetus poeta iarndiit antea ultimo accepisset florentinus et novus vates eodeni modo accipiens post tot annorum currictda renovaret. Cum hec igitur humanitatis studia per longinqua ac diversa terrarum loca pithagoram et platonem duos summos philosophos egregie imi"