Poesias (Camathias 1918)/3

Da Wikisource.
La praala dils düs amitgs

../2 ../4 IncludiIntestazione 15 ottobre 2015 25% Da definire

La praala dils düs amitgs
2 4


La praala dils düs amitgs.

Sut il Crap de Flem in losch barun
Vev'in vegl casti per bastiun:
Punts e portas e miraglia grossa
Devan a quei ault snueivla possa.
Quei signur tut agen e curios
Vev'enqual pertratg davon davos;
Duas feglias el numnava sias,
Schava mai ir ellas per las vias.
Las mattauns stuevan semper star
En lur combra e de maridar
Mai laschav'ü bab la libertat,
Fuss ge arrivaus enqual bi mat. —
Ge, vonzei commond'el aüas bialas:
„Vus stueis a semper star purechalas I"
Tut discus fa il barun far si
El lag grond de Flem in pign casti,
Sin queü'insla, ch'ei leu d'observar —
E las feglias lai leu translocar.
Dalla selva ei il lag tschinclaus,
Mai vegn il ruaus cheu disturbaus,
Auter che dals bials utechals canfonts,
Che sin Tinsla sgolan neu dals conns. —
Las mattauns pon ver il Crap. de Flem,
Mi ran si e dattan enqual schèm,
Viers las pezzas dellas „Siat dunschalas",
Che sesaulzan bialas sco cristallas.
II barun denton ha pauc ventira
Cun si'ortga, malcapeivla mira:
Fermas ti siu vau ad in ual —
Rump'el speras or e fa dil mal.
— 213 —
L'insla era buc dalunsch avunda, :
E queU'aua buca ton profunda. — >: _x -.
Ei sto esser che il bi tschupi
De purschalas strusch flureva pii '
-
-
Alias feglias en clausura stadas: - -
Suenter meins ch'in onn ein daventadas-'
Domisduas mummas cun affons, '••--'• •---'
Senza ch'il bab sappi dils engonns* --'
Lur dus pops in Tauter'semegliavan /
-1*
En tute graus, carachevan termagliavam"1
AUa dunna, che sul lag vegneva,
E la spisa ord la barca deva,
Han las giuvnas detg de dar deplr, ~ -'
Ellas hagien fom en lur casti. —
Cura ch'ils buobets han giu otg.onns,
Rogan ellas fetg lur bab vengonz:
„Termettei ponh verd de fàr monduras,
De colur,'sco selvas en verduras!"
„Termettei baleslers cun paliats
De sittar utschals e pigns stgirate,
Per scatschar giud l'insla liung'uriala,
Lein emprender d'ir sin catscha biala."
Teüa verda ü barun termetta
E dus artgs ad ellas sta Tinsletta
E paliats ded aur per far la catscha
Sin utschals en caglias de vinatscha.
Ils mattets han techaffen grond d'emprender
De sittar sta peis e giu en venter,
E las mummas van cun eis la sera,
Cura ch'ils utschals de primavera
Ein tumai sin l'insla tut quieta
E ruaussan ö da biala veta. —¦
Tras ils pegns ei trai in'aria fina —.
Sur il lag, la selva, va la glina;
Sco d'argient terlischa Taua clara -h ¦

Sco en siemi stat dormend la tiara; •
E las giuvnas ledas pon cantar
Sco pii baul puspei e selegrar;
•'.
Lur canzun resuna dultschamein
Sur las undas ora levamein:
„0 rossignol, cun clar accent,
Ti pos cantar plein legherment
Atras la notg carina,
En laud dil tschiel, enstagl d'utschals,
Che dierman tute en cuolmjs e valls
El clar de biala glina.
Neu dagl uaul igl echo spert
Rispunda tier tiu dultsch concert
Atras la notg sereina;
Las steilas si el tschiel sbrinzlont
Quietamein tral camp schi grond
Van en splendur compleina.
0 rossignol, car cantadur,
Lein far s'alzar in cant d'amur
La notg schi ruasseivla,
En num de tuts, che dierman bein,
Fin che Taurora claramein
Retuorna ventireivla."
Clar-verds ei il funs dil lag schi bi,
Aua tievia nescha sut ensi.
Ils mattets il di ston lu emprender
D'ir en Taua, bratscha, combas stender,
Senudond el lag entuorn la riva
Temps de stad en Tunda solegliva.
Cul ponn verd las mummas han cusiu
A scadin dils mats in bi vestgiu.
Gronds e viscals, san eis senudar
Ed il lag de Cauma traversar. —
Or el mund quels han uss ir voliu,
E commiau daü'insla han eis priu.
Per memoria han las mummas dau •
Ina spada d'aur cun tagl giezzau
Sil viadi, supplicond scadin —
De numnar lur mummas a negin.
Ils compogns, amitgs, per la vallada
Giuado ein i purtond la spada.
— 215 —
Lunsch egl jester ein eis viagiai,
Ed in di eis ein lu arrivai,
Nua che las vias sespartevan;
Era eis sesparter leu vulevan.
Sper in ruver vegl han eis catschau
Ina spada el tratsch umbrivau;
Ed eis ein seschai giu leu aschia,
D'en in onn turnar tier quella via —
Muossi lu ruina queUa spada,
Seigi quei de prender sco visada,
Ch'igl amitg, che tuorni saunamein
Leu gl'emprem, dueigi spertamein
Dar agid a Tauter sin tschei maun,
Sco glei de gidar ü concarstgaun. —
Mintgin va sin quei per ina via
Cul pertratg de star de plaid aschia.
Quel che va pii lunsch sin la vart dretga,
Vegn en in marcau ed ei perdetga,
Co la gleut ha leu malencurada
Per la feglia nobla disgraziada:
„In dragun ha quella transportau
Egl uaul ed en in liug zuppau.
Sia veta vul negin rescar
Per dal drag la paupra liberar.
Tgi che vess en quei combat success,
La princessa biala obteness." —
Quella nova auda nies compogn,
Ed el tratga: „Jeu vi dar domogn!"
Enten pugn el siara sia spada,
Egl uaul el va en cavalcada,
Era. siu balester cun paliats
Pren el cun fidonza eis combats.
El vegn tier la tauna maluardada,
Ed il drag cun alas quella gada
Ha de far cun in campiun de vaglia —
E bein baul entecheiva la battaglia.
Siu paliet ded aur el po semtgar
Sil balester, cun inschin laghiar,
— 216 —
Bein avon ch'il drag futiu sgarscheivel
Possi neu sgolar pii demaneivel. —
„Returnei, ser drag, la nobla feglia!"
Clom'il cavalier de buna veglia,
„Dei, schiglioc vus tucca il castitg,
Jeu sun cheu per vus sco inimitg!" —
II dragun sesaulza per sgolar,
Mo nies mat sa cun paliats sitar,
El laghegia fin e bein gartegia;
Ord ils egls du drag ei ferm camegia:
Tucs el cor profund igl inimitg,
Po en Taria buca star pii ditg,
Culla spada dat ü bien schuldau
AI curdau uss fridas giu pü tgau.
La princessa vegn tier siu spindrader,
Liberada da quei drag e lader. —
Bials ligioms lur cors han reuniu,
E ventira ha quei per gudiu. •
Mo il prenci niev in di ei ius
Egl uaul, che fuva smaledius,
Per sittar utschals, che contan bein,
Sco sin l'insla sper il lag serein.
En la selva tut en inagada
Ves'el ina femna strapazzada:
Quella mira stagnamein giun plaun
Ed enquera leu zatgei cul maun.
„Tgei veis pere?", domond'el la veglietta,
„Miu ani ded aur ei daus ord detta."
Survetecheivels ei il giuven staus —
Mo per siu donn, memia sesbassaus.
Encurrend per ella igl ani —
La veglietta, sevolvida vi,
Streha ses cavels ded aur empau
Culla torta, ch'ella ha semtgau. —
En in crap de marmel ei il retg
Semidaus en in moment anetg!
Ussa ei in onn vergaus depi,
— 217 —
Ch'ils cusrins egl jester eran i,
Sespartgend, prendend diversas vias,
Mo salvond las bunas simpatias.
Quel ch'er'ius da maun seniester, vegn
De retuorn, ses pass el liug retegn —
Sut il ruver stat el tratsch la spada —
Cun ruina sil maun dretg curclada:
„Sventiraus zanua ei miu frar,
En agid ad el jeu vi marschar." —-
El marcau dil prenci el arriva,
Vegn retscharts cun curtesia viva;
La princessa tegn el pü mariu —
Schi precis semegli'el il svaniu!
Mo il frar, prendend la sia spada,
Che spartgescha el da la quinada,
Senza dir pertgei, el va navenda,
En la selva stgira el serenda. —
La veglietta leu vul strianar
Era quel, che vul spindrar il frar.
Mo il cavalier il fatg capescha —
AUa stria stagn el ordinescha:
„Co spindrar il prenci, di a mi,
La cavazza schlioc fend'jeu a ti."
Ina torta porscha Ia veglietta
AI signur mussond cun sia detta:
„Silla crappa marmel dei la frida,
Sil moment vus obtenis urbida!"
Quei fa il compogn. Pren mir'il frar,
Tuorn'en veta senza s'entardar!
Selegrond eis tuornan el marcau,
Ina fiasta han eis celebrau.

Agl amitg ei stada confidada Da siu prenci biars onns la schuldada. Ils cusrins amitgs ein semper stai, Mo tier l'insla ein eis mai turnai. Morts ei il barun pilver daditg — Mo ü Crap de Flem stat aunc sul vitg. ooo