Poesias (Mathis 1897)/5

Da Wikisource.
../4

../6 IncludiIntestazione 23 ottobre 2015 25% Da definire

Ą

4 6

Ün di' na giazz' iina nuspina
Sün ün vegl dschember as tschernit,
Cols dutschs nuschels f'et sa crusohina,
Be iin laschet, quel sepulit!
As dsohand: damatin per la bucheda,
Al chaver sü vegn poi darcho;
Ma d' sieus pittins fich fatsohendeda
Ell' il ntischè ho lo smancho.
Sün quel il Segner fet eir plover,
D'la granda glüsch al fet s'choder;
'L minzin nel crös comanzet' s move.r
Sfender, sortir e dschermttgiier!
'Na buna mamm' avet d' el ehttra,
Ün zart dschembrin dvantet' 1 minzin,
Schi! buna mamma est natüra,
In tuot'ns fest vair il matm divin!
Mez secttl zieva, già trand razza,
Vaiv' el nuspinas eir sttn cho;
Ils abiedis della giazza
Da sieus nuschels hatin eir zuppoi
Con ir del temp il nuscht' s' vaiva,
In ttn ot dschember transformo;
Figls, abiedis l’ inturaivan
Da prfim, seguond fin a tpiart gro!
Gia tschinch-tschient ans' vaiv' n sün sa rainina
Utschels nombrus lur gniotis zuppo,
Chanto d' algrezoh', anuir lur fiaiuma,
Umatins nuspinas oir ravo!
Gia tschinch-tschient voutas l' inviern' vaiva
Sieus rams da naiv e glatsch covert;
'S vzand reverdir la prümavaira,
Dschaiv'la: ntin motir mê sgiir e tschert!
E pür il pais, il vent, l' orizzi
Pü d' tin d' sieus rams vaiv' n f'at cruder,
E tpi' eira bain ün cier indizzi,
Ch' ol eir la mort stuaiv' spetter.
La mort eir gnit: la sgiir crudella
Un tli la plaunta ho tacho;
Allur' sontit' la oh' eir por ella
II di fatal eir'arrivo!
Ed ogni cuolp d' vair' assassina
Treinblcr la faiv'la vila sgiir;
Perfin crtider da sa manzina
Sieti tiltim f'rüt, d' tituon matli'tr.
Ella crudet, e sieus addieus
Ftittan sospirs, gemits e plaunts;
Sieu tiltim plaunt dschet aunch'als sious:
Sco eau, ün di crutlais. infannts!
Haun platint bös'chins, ch' olla covriva
Das])ö nasclrious d' sieus bratschs bonigns,
Paros l' inviern, tl' stcd a sumbriva
'S chattaivan bain oir larsohs e pins.
Eir bös'chs da razza, na d' ntischolla,
'Vaiv' la protet, eir bass frus-chcrs,
Sco fiissan sietis, perche per ella
Eir' ls bass plazzos eiran sieus frors.
Grand vöd laschet la nona-tatta,
Als sious, a tuots in sieu löet;
Fer legers que di füt trista datta;
Ma' 1 tomp smancher fo led, regret.
— 326 —
Resged' in assas fiit la plaunta;
Quel chi cruder, perir la fet
Murit eir el d' malatia lattnta,
Laschet als sieus eir vöd, regret.
Güst d' quellas assas construieu
Fiit il vaschè pel trapasso;
Sieti corp con quellas sepulieu,
Sieti spiert tiers Dieu ttirnet darcho.
E sco la plaunta l' timaun passa,
E tl' sem-dschei:mügl dad tin ntischè
Ais creschieu' 1 dschomber, dal qtiêl l’ assa
Eir servirò per nos vaschè!
Ma in noss cours' 1 Suprem implaunta
II sem-dschermügl d'sieu fletl divin!
La saimper-verda, soncha plaunta
Amur! Etern ais sieu destin!
Giov. Mathis.
(1892).