Poesias (Sandri)/12

Da Wikisource.
../11

../13 IncludiIntestazione 20 marzo 2021 75% Da definire

11 13
Questo testo fa parte della raccolta Rätoromanische chrestomathie
Vol. VIII

[p. 15 modifica]

[p. 49] 12.

(Annalas XVII.)

Am partind da te, ma bella,
Eau t’abbratsch cun ma dolur,
Ma mia mir’ais saimper quella,
Da ’t mantegner mi’ amur.
5 Mieu dovair davent am clama,
E l’affet am voul cun te;
Stögl lascher quella chi ’m ama
Inavous, o Dieu, da me.

Vegn pel muond, tscherchand fortüna,
10 Sco ün pover pelegrin,
In mieus dis da giuventüna,
Seguitand il mieu destin.
Mi’ onur am sarò guida
Cun il bun deportamaint,
15 E la brama, chi m’inspira
Ad ün nouv stabilimaint.

Da nus povers grischs sun telas
Las bain düras condiziuns;
Ma saron saimper eguelas,
20 Fin cha düran ils Grischuns,
Chi ils bgers da lur dis stöglian
Trer davent da cheras lur,
Per as guadagner, scha vöglian,
Quatter bluozchers cun onur.

[p. 50] 25 Bgers da quels and ais intraunter,
Chi l’ogget il pü a cher
Staun lascher ’navous per saimper,
Per mê pü fors’il brancler.
In que cas, oimé, sun eau
30 Bain disfortünedamaing;
Ma la sort mia voul uscheia,
Nun po esser otramaing.

[p. 16 modifica]

Eau fatsch spraunza, ch’ünsacura
Da qualvarts poss’am plazzer,
35 Cun l’agüd da quel sü sura,
Per mieu paun am guadagner.
E scha Dieu am do fortüna,
Mieus affers con favorir,
Schi bainbod fatsch quint tuottüna
40 A’ t revair darcho da gnir.

Poi darcho quels temps amabels
Poss giodair e la favur,
Da passer dis agreabels
Con ma bell’in fand l’amur,
45 Quell’affabla dutscha chera,
Chi l’ogget ais da ma sort,
E suletta ais, chi plescha
A mieu cour infin la mort.

Quauntas sairas dalettusas
50 Ch’eau cun te he passo vi;
Quels buns dis m’haun parieu uras,
E quaist mais am per’ün di.
Ma, o vè, bod l’ura ’s prosma
Da viedi, ch’eau stögl fer.
55 Ah, que ’m pera, ch’eau nun possa
Usche bod at banduner.

„Cun suspender, tü, mia vita,
T’affaneschast pü co pü.
Sapchast pür, cha bain afflitta
60 Sgüramaing sun taunt cu tü.
[p. 51] Eau sun la disfortüneda,
Da ’m stovair d’ te separer,
Per rester forsa priveda,
Gnand per saimper a ’m smancher.“

65 Ah, mieu bain, que co nu ’m tuocha!
Perche voust tü am ferir,
Laschand gnir quels pleds our d’ buocha,
Ch’eau vegn forsa a ’t tradir?
Impossibel ais, ch’eau possa
70 Smancher via taunt’amur;

[p. 17 modifica]

Vögl pütost murir güst uossa,
Cu dvanter ün traditur.

Sajast fidella e constanta,
Sco ch’eau sgür sarò con te,
75 E t’impaissa’ t, cher’amanta,
In tieu cour suvenz sün me.
Schi dimen’, o vita mia,
Cun mieu cour d’ tristezza plain
Pigl alfin l’amar addieu,
80 T’abbratschand, addieu, sto bain!