Poesie friulane/Vilòtis di guère/Mònt di Crôs
 |
Questo testo è completo. | |
Ercole Carletti - Poesie friulane (1920)
Mònt di Crôs
| ◄ | Vilòtis di guère - Lis çiampanis | Vilòtis di guère - La moróse | ► |
Mònt di Cros.
Di frutàt, co lèvi in Gàiltol,
su pe mònt lassavi il cur:
no rivavi nançhe a Mude,
che volèvi tornà fur.
La stagiòn ’e jère dure,
fra menàus e boscadórs;
ògni sère, daspò vóre,
jò pensavi a mónt di Crôs.
E, par consolàmi un frègul,
mi vignive di çhantà:
’o çhantavi sòt lis stèlis
oplalélile oplalà!
Tòr i Sants ’o impachetavi
lis més strazzis e i sparàgns,
’o butavi il sac in spale,
e, a traviàrs, i miéi argàgns.
Pojâd pîd apène in Stali
e sul pàs di mònt di Crôs,
’o sberlavi: Itàlie! Itàlie!
tant ’o jèri seneôs;
e sarès tacâd a còri,
cun duçh cuànçh i miéi fagòts,
sènze la çhative grazie
e il befèl dai fìnanzòts!