Pagina:Vico, Giambattista – Il diritto universale, Vol. III, 1936 – BEIC 1961890.djvu/73

Da Wikisource.

notae in lubrum alterum 657

ut alii explicatius1, quod ii a rationibus paternis vel dominicis seorsim habent.


123.

(pag. 506, n. 2).

Ut postea fuere Romae iuris certamina inter plebem patresque, primum de tribunis piebis creandis, tum de aequando iure, deinde connubiis, porro de imperiis, postremo de sacerdotiis plebi communicandis, ut infra hoc libro dicetur.


124.

(pag. 508, n. 2).

Et Homero «Iovis confabulator» [Od., XIX, 179].


125.

(pag. 509, n. 2).

De Homeri caecitate coniectura.

An ab hac primarum legum poenalium severitate summa et in iisdem exercendis rigore nimio primi poetae, sive primi legislatores, «caeci» dicti, quales Tiresias thebanus et Demodocus phoeax ab Homero narrantur [Od., X, 492-3; Vili, 64], quod nullum personarum respectu, seu, ut dicunt, nullam acceptionem haberent (unde forsan mos areopagitis in tenebris ferre sententias), eaque appellatio postea praestantiae poetis manserit, ut inde ipse quoque Homerus caecus posteris traditus sit?2.


126.

(pag. 514, n. 2).

Vide notam superius De triplici hominum vita ex Platone et Homer3 (3).

(1)


  1. Tuberone, citato de Ulpiano (Dig., XV, 1, 5, § 4) [Ed.].
  2. Per un errore materiale intervenuto nelle schede del Vico («pag. 108, vers. penult.», invece di «pag. 180»), questa nota è intercalata, nell’edizione originale, fra la nota 56 e la 57. Avvedutosi, per altro, della svista soltanto dopo la tiratura del foglio di stampa relativo, il Vico aggiunse a questo luogo il rimando: «Vide notam superius de caecitate primorum poetarum» [Ed.].
  3. Cfr. Dissertationes, VII, § 11 [Ed.].