Jacom rivit ad’üna etá da 147 oñs. A vizinond il temp da sia mort, mandet el pro ils figls da Joseph. Quist gnit, et mainet eir a seis duoi figliets, Ephraim et Manassa aint pro seis vegl bab. Jacom il qual era damaniv la mort, s’ metet al sü nel lett, piglieta seis duoi unffauntets sün sia bratschia, büchiet et als benedit. Con Joseph dischet el: „Guarda jau mor ossa! ma Dieu sera con vus, et sa mainera danovmaing iñavo nel pajais da voss babs. Jau tha dun amo üna speciala jerta oravaunt teis frars — il bun pajais Sichem. Sün quai laschet Jacom gnir insemal a totts seis figls et benedits a totts. A Juda det el amo ün specialmaing: Il Scepter da Juda et da seis descendets non dess gnir tutt, infina chia quel gnira, quel il qual gnira tramiss, et sün quel ils pövels spettan. Con totts dischet el amo: Am sepuli nella dubla cavana nel pajais Kanan!“Haviond dit quai s’ metet inavo nell lett, et spirtit. Haviond il bab gia schet mort crodet Joseph via sülla fatschia morta, et büchiet sot il bler crider, et al sepulitan in Kañan sco el havet giavüschia. Buns uffaunts aman a lur babs [f. 12v] infina la mort, et faun amo davo lur volonta. Joseph devaintet 120 oñs vegl. As vaschinond sia fin, dischet el con seis frars: „Jau mor ossa. Ma Dieus a visiterà et sa mainera danovmaing [p. 215modifica]inova nel pajais chia el ans ha impromiss a nos babs. Pigliei eir con vus mia ossa.“Quist al stovetni al imprometter. Et usche morit el con cretta sülla impromissiun da Dieu, dutsch et cosola. Innaumerablas larmas gnitan sponsch per el. Quà nel cavarida Joseph chiavai, chiars uffaunts, la resulaziun da viver prusamaing sco el, accio vus poderauat insecura morar consola sco Joseph.