Rimes Ladines/13
 |
Questo testo è da formattare. | |
| ◄ | 12 | 14 | ► |
O pérʼ del mòn, o pérʼ del cīl,
Criatòr dĕ důt, del pice del gran,
Tĕ tůa bonté plů důce quĕ mīl,
Bon ré col bëgn e l bon tʼ la man:
Consérva e chára dʼ tů mitòns!
Desgrázia e mai tratë́gnʼ dad ëi!
Riquë́za e bëgns tĕ sůs mašòns
E chaşes lásci trés odë́i!
La Gana.
Dai crëp dĕ Půz la Gána vëgnʼ
Jʼ a Longiarů́ per sĕ scialdé;
Pasé da n pèz è l tëmp del fëgn,
Lʼ altòn só régnĕ a scomencé.
Quī dis bī loncʼ, quī dis bī chaltʼ,
Arbandoné nes ai da n pèz;
La nëi sdlomína sůn quiš altʼ,
I růs dlaciá odès tʼ a mèz.
La pů́ra Gána tremorán
Inscíquʼ na fóia dal gran bůr frëit,
Tel můs důt bru̥ma vëgnʼ bèl plan
Tĕ stůa, dal frëit nĕ mùla n dëit.
“Mia bona gënt, lascèm scialdé
Pró queš fornèl, dër bèl ves prëiʼ,
Perchí quʼ iʼ son dal gran dlacé
Důt abramída, ël è pa vëi.”
“Dër gian salvé tʼ oròns quiló”,
Gostin, l patron, respògnʼ “vi ca
Sůn banc e sciáldĕtĕ, di spó
Tů mai, quʼ avëi, pél, nʼ as asá.”
“La ria sašòn è sòl nóš mal,
I crëp corís dĕ nëi e dlaciòns,
Lapró gran vënt tĕ vígni val
E l gonfedé sůn quī crepòns.
Quëš e zënza nia nĕ temòns.
Aldídʼ quʼ iʼ crëiĕ dʼ avëi rejòn:
Dʼ istè bon chalt sůn quī lastòns,
Dĕ bones raíge per nóš magòn;
Fontánes tléres per la sëi
Con èga bona frëida, o bëgn
Scʼ an nʼ ó plů gian dĕ quëla dʼ nëi,
ʼN ciafès asá per óš bošëgn.
Pastů́res bèles vë́rdes, dlònc
A mèz quī crëp e quī lastòns,
Da vígni pért, del lérc del lònc,
Dĕ ciůf fornídes iló odòns.
Inche compagnía ciafòns asá;
Bestiàm dĕ vígni sórt odès,
Inscíquʼ datrái tĕ dër bī pra,
Jeté o mangián o có quʼ orès.
Chavái, dĕ granʼ e píci, bòs,
Vidī́, manşòns dĕ bī corúš,
Inche bísces, chòres ed aşòs
Da ri e zértʼ, mo bëgn stofúš.
Ocī́ dĕ vígni sórt, pongíns,
Giarínes, picʼ, variúi, spó giái,
Dĕ bī catòrz e salvergíns
Èl tanʼ, quʼ inòmz da i di nĕ nʼ ai.
Dĕ bī chamúrce dal pè lişī́r,
Quĕ sciámpa da òs inscíquʼ da fůc,
Nes chára a nòs con oedl sinçī́r
E nes vëgnʼ pró tĕ vígni lůc.
Metèdʼ chamó la libertè,
Lʼ independë́nza da důt queš mòn
Lʼ ʼnsciů́da e důt quël bèl istè,
Per l plů inche fóra per l altòn:
E capirès quĕ nes stòn bëgn
Sůn quī dešértʼ e quī crepòns,
Tůt fóra la sašòn quʼ è şëgn,
Quʼ an mës dorè dʼ bī granʼ fredòns.
Mi mai è quiš edʼ atri nó;
Perció ves dígi dër giolán
Del bon invít dĕ sté quiló,
Scʼ inche zënza frëit e zënza fan.”
“O bèla Gána, nó tʼ en gi!
Scicáda, plë́na dʼ intelèt
Scèquʼ tʼ ès, val dʼ indertů́ra gni
Gnarás, lascián da pért důt l stlèt.
Dĕ santa dlíšia fía gnarás,
Regieneráda col batiè,
Dotrínes da imparé arás
Dër sánes a sĕ mëtʼ tel chè.”
“Quʼ iʼ sī scicáda crë́iĕ nel crë́iʼ;
Magári pů, quʼ iʼ nʼ ès pa ingiért;
Salvára sònşi, důtʼ l pó odëi,
Perció pró vòs mʼ en stèssi ma ért.”
“O pròsa Gána, dam a mënt!
Mi fi tĕ dai, scĕ tʼ ós, per òm;
Dër fòssi dʼ questa ůnión contë́nt,
Da adů̥́m sërès a Trënt tel dòm.”
“Bon òm, giolán dĕ tè bonté!
Mi cu̥r důt të́nder da óš gran at
È, crë́iĕ podès, důt desperé
Dĕ nĕ podëi tó queš contrat.
Nasciů́da sònşi Gána; sté
Mʼ en më́si Gána, inscí ó l destín;
La libertè mʼ òi conservé
E mës, quʼ iʼ sa quʼ iʼ a tóš na fin.
Perció nia a mal, o bona gënt!
Perdòn dĕ důt quël tan quʼ iʼ a dit
Ed inche dĕ mi deportamë́nt!
I mës mʼ en gi, quʼ inscí vèl scrit.”
Da Longiarů́ la Gána va
Vérs crëp dĕ Půz per sĕ dlacé;
Trëi dis dô quëš sůn Leviná
La Gana mórta tʼ an ciafé!