Taidla, taidla, ma figlietta/2

Da Wikisource.
romancio

Andrea Vital 1908 Indice:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu Taidla, taidla, ma figlietta Intestazione 30 marzo 2021 75% Da definire

Santí ün po, santí ün po O bun amih, cun te stögl dir
Questo testo fa parte della raccolta Rätoromanische chrestomathie

Scarica in formato ePub Volkslieder   di Autori vari (1908)

[p. 125 modifica]

81.

(Annalas XIV, Vital, p. 219 — 20.)

Taidla, taidla, ma figlietta,
Taidla, taidla meis cour char,
Chi ais gnü l’occasiun
Scha tü voust at maridar.

5 O schi, schi la mi ’mammetta,
Eu fetsch svelt a dir da schi,
Bast’ chi saj’ ün bel giuvnet
E da cour ch’el plasch’a mi.

O schi schi, la mi’ figlietta,
10 Ed ais ün hom, chi viver ’s po;
Ed ais ün hom, chi ha respet
E’ t domanda per muglier.

O na na, la mi ’mammetta,
Eu nun vögl a quaist trid vegl,
15 Eu vul propi ün bel giuvnet,
Intschnà fetsch sainz’am maridar.

O schi schi, la mi ’figlietta,
Piglia pür ün bel giuvnet;
Que ais propi ün hom per tai,
20 Bastunadas at darà’ l.