Il Tesoro (Latini)/Illustrazioni al Libro V/Capitolo LII

Da Wikisource.
Brunetto Latini - Il Tesoro (XIII secolo)
Traduzione dalla lingua d'oïl di Bono Giamboni (XIII secolo)
Capitolo LII
Illustrazioni al Libro V - Capitolo LI Illustrazioni al Libro V - Capitolo LIII

[p. 315 modifica]fait l'home crier forment. Par dessous la lengue don chien gist aucuns vermissians qui le fait curagier, et qui le puet oster, il le garist de la rage. Et cui li chiens enragiés mort, comment que soit, il songe tantost en dormant oribles choses et espauventaubles, et en lor somme sont moult dotauble, etirous en voilant sens raison. Et son tout esbahi, et esgardent (;hà et là, et ne puelent soffrir que om les esgarde. et redoutent tous Ijevrages. Et redotent aiguë, et abaient ausi coni uns chiens, et en la tin les covient morir, se il ne son tost sorcorut. Et qui lairoit chaoir son orine sur l’orine d’un chien enragiet, tout maintenant sentiroit cele nieismes doloi- (ar toutes ses cntrailks.»

Capitolo LU.

Questo cai)itolo fu tratto dal LUI di Solino, e da Palladio, Martius, XIIL

Non p soverchio trascrivere questo brano di Solino, tradotto da ser Brunetto, che giovò non poco a ridurre il Volgarizzamento alla vera lezione: «Latet hyeme, producitur vere. Impetibilis est ceraci, a ((uo quum interfectus est, victorem suum perimit interemptus. Nam si vel modicum aies in eo ederit, illieo moritur. Sed corax habet praesidium ad medelam; natura manum porrigente. Nam quum afflictum se intelligit, sumpta, fronde laurea récupérât

sanitatem.» [p. 316 modifica]
316
È vfi’() il iiiiuaiijimtu prodigioso di colore di

questo l’ettile, da Linneo ascritto al genere lacerta. indigeno dei paesi caldi. Milne Edwars negli Annales (les sciences naturelles, gennaio, 1834, pubblicò una dotta memoria su questo argomento.

Capitolo LIII.

Il capitolo è tratto dal XLMI di Solino, e da Palladio, Martius, XIII.

La scorretta lezione fu migliorata col riscontro di questi brani di Solino, ristampati anche dal Carrer: «Alexandri magni equus, Bucephalns dictus, sive de aspectus torvitate, sive etc.... qunm ab equario suo alias etiam molliter sederetur, accepte regio strati!, neminem iimquam alium praeter dominum vehere dignatus est. Quum praelio Antiochus Galalas subegisset, Centaretri nomine ducis, qui in acie ceciderat equum ovaturus insiluit. Isque adeo sprevit lupatos, ut de industria curvatus, ruina et se et equitem pariter affligeret.. Regem Scytharum quum singulari certamine interemptum adversarium victor spoliare vellet ab equo ejus calcibus morsuque lari iatus est.»

Il capitolo è pure illustrato da questi brani di Palladio, (Copiati dal Sorio. «Colores hi praecipui, badins, aureus, albineus, russeus, murteus, cervinus, gilbus, scutiilatus. alims. guttatus, candidissimus. ni ilOA’. pl’CSSUS.»