Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
annotazioni. | 293 |
Pag. 190. Nunc, cæruleo creata ponto.
Venere nata dalla spuma del mare, onde fu detta Afrodite.
Si tamen in medio quondam generata profundo |
Così Ovidio nelle Metamorfosi; e similmente nei Fasti:
Sed Veneris mensem Graio sermone notatum |
Nella Vigilia di Venere:
Tunc cruore de superno spumeo Pontus globo |
Teocrito aveva cantato:
Ά δέσποιν’, ἅ Γλγὡς τε καὶ Ἰδάλιον ἐφίλησας |
ed esso Catullo nell’Epitalamio:
Quæque regis Golgos, quæque Idalium frondosam. |
Syros apertos vocat hoc loco Catullos Syros superiores, idest Assyrios. Iustinus, lib. I. Assyrii, qui postea Syri dicti sunt. Assyriorum vocabulum longe vetustius esse nomine Syrorum, etiam e sacris constat literis.
Per Venerem Assyriam fuerit utrum intelligas, cælestem, de qua Herodotus, seu Anaitin, cujus cultus a Persie propagatus ad Assyrios ac reliquas ditionis Persicæ gentes, seu denique Atergatin, quæ et Dercelo; nam hæc etiam Babyloniorum quondam fuit dea.
25 |