Plaunts/2
 |
Questo testo è incompleto. | |
| ◄ | 1 | 3 | ► |
S’ po cantar sco la blachia mort, oder Æternitat, æternitat &c.
1. CHe s’ha chiatschats, Commoventats,
Signuors Marnias pür huossa,
Da s’ recordar, Da s’impisar,
Sün voss Bap ch’in la fossa,
2. Es via spassi, Chi non s’ po plü,
Sia oss’ora discerner,
Da seis cumpong, Ch’in quel ligom,
In terra cun el dorma.
3. Passan ott ons, Cun læd & plond,
Ch’ vo’ l h’ vevat via cridae;
Schi cun dolor, Da tot voss cor,
’L h’ vevat indret guavdae.
4. Cu’ l temp il læd, Dolor per cert,
Qui sola vie passare,
Danöv scha’ l cor. Plü cun dolor,
Da Deis non vain plagiae.
5. Deis renovâ, Voss læd quel hà,
[p. 18].... Cur el tras sia vœlgia,
’Na zarta fluor, Ch’eir als voss cors,
Ha tut in cêll pro elle.
6. Eug non h’ vess cret, Chia tant grand læd
Sur vo fuoss stat rivae,
Sgr. Compar svess, Sch’eug viss non h’ vess.
Stuvond cun vo larmare.
7. Cur chia tant dürs, Gniven suspirs,
Accompagnats cun larmas,
Donna Cumar, Dal fond d’ voss cor,
Schi faivna prusas ormas,
8. Cun vo larmar, Cun vo cridar,
Per quel voss chiar infante,
Il qual ’sche cuort, Deis tras la mort,
Da vo h’ vet tut davente:
9. Mo voss larmar, Voss suspirar,
Laschai pür via passare,
Siand chia el, Es huoss’in cèl,
’Ngio gnivet à’ l chiattare.
10. Quel voss grand læd, Ha vo per cert,
Darcheu manà’ n memoria,
Il voss Bap chiar, Sgr. Cancellèr,
Chi es tras grazg’in gloria.
11. S’h’ vai impissats, Chia manchantâ,
Ha jet vo ant co huossa,
Da far stampâr, Per conservar,
Seis nom à confort vosse,
12. Quel bel Sermon, Da quel doct hom,
[p. 19].... Fat in sia Sepultüra,
Tras il qual cert, Chia voss grand læd
Lamgiâ fuo baut süsura.
13. El bler spargniâ, Bler trafficâ,
Ha t’ gnü in sia vitta,
Sco tots chi’ l han, Cognoschü bain,
Da quai pon dar perdütta,
14. ’Na facultâ, Ha’ l tgnü spargniâ,
’Usche per’ l vaira gronda
Chia à blers cuosts, Jüsts & in jüsts,
Ha el podü confonder.
15. Ad ün aut grat, Da dignitat,
El era eir rivae,
Na’ n Scuol solùm, Mo’ n tschels commüns,
D’intuorn, ch’el comandava.
16. Co semper mâ, El s’ deportâ,
Infinna la sia fine,
Sea cun orar, U s’ præparar,
Ha scrit Sr. Jon Martine.
17. Eir in Tarasp, Ad el fuo fatt,
Dal bain & grand’honore
’N sia malatia, In alvar via,
Seis corp cun far sonare,
18. Tots ils lur Saings, Fin chia davent,
Dalönschel fuo purtae,
Il compagnand, Eir blers planschand,
Turnen’els l’hur’à chiae.
19. Da Scuol sü blers, Eir cun grand læd,
[p. 20].... Cridaven sasamange,
Spirituals, Et Seculars,
Fin’in sia chia rivande.
20. Un bacun dür, Fuo quel bain sgür,
A sia chiara consorte,
A’ l vair plagiâ, Giond our d’ sia chià,
Et turnond huossa morte.
21. Faiva dolor, Stovair audir,
Tots planscher & cridare,
Mo’ ls plæds prodür, Podair, ne’ ls dir,
Dimpersai gio’ ls magliare.
22. Pür l’oter dy, Fuo’ l sepuli,
Cun læd & spessas larmas,
Accompagnià, D’ na quantità,
Per tot nan pro fich granda.
23. ’Sche fuo la fin, Da quel grand hom.
Dal Signur Cancelliere,
Sabi prudent, Löng stat Regent,
’L Signur Johann Marnia.
24. Schi gio da d’el, No tots ingual,
Piglain per noss avise,
Sü’ l mond s’ laschar, Che sea s’ dfidar
Da glieut & da d’Amise.
25. Sü’ l mond s’ laschar, Es s’ingianar,
Sün quel chi s’ lascha falla,
Chi craj’ amiss, Fals & cattivs,
Quell fall’, ach falla, falla.
26. Sün Dieu s’ laschar, quel sul amar,
[p. 21].... Tschantond sün el sia spranza,
Non s’ chiattarà, Ma ingiannà,
Sch’el spetta cun fidanza.
27. Dieu s’ha dottats, Et exaltats,
Darcheu Signuors Marnias.
A grand honor, Ad alta flur,
Cun rab’& auter plüe.
28. Schi seat containts, Reeognoschaints,
Ad el dand sul l’honore,
In pietat; Et hûmiltat,
Servind ad el dacore.
29. Siand pustüt, Chi s’es ingüt,
Zond ün greiv Saramainte,
D’esser Mastrals, In Criminal,
Da tots quatter Commünse:
30. Schi guardai bain, Chia vo il prüm,
Jüst tegnet la bilance,
Ch’in voss spartir, In voss morir,
Da vossa vart non manca.
31. Perche’ n quint grand, A Dieu pussant,
No tots per cert st’ain render,
Da tots noss fats, Sco eir dals plæds
Or d’ bocca chi parschenden.
32. Pro quell’honor, Da tot meis cor,
S’ völg giavüschar vantüra,
Chia cun sandat, Et æquitat.
Posset indret complire.
33. Chia t’ gnair ranschun, Posset al bun,
[p. 22].... ’L mal ora ragischare,
Chia tots ils pruss, Et ils manglus,
D’quai s’ possen allegrare.
34. Chia vo’ n honor, ’Ls Commüns in flur,
’Sche vegnen conservatse,
Chia Deis il laud, In cêll sü aut,
Haj’ in æternitate.
35. Quai vaira Deis, Cul agüt teis,
Via tots völgias tü fare,