Rätoromanische chrestomathie XI/Kinderlieder II
Questo testo è completo. |
◄ | Rätsel II | Kinderlieder II - La fuorma del hom in sent | ► |
Kinderlieder.
Sur muntagnas e valadas,
Fa el bellas passegiadas,
Saimper in galop;
Hop, hop, hop, hop, hop.
Per metter sura tschaina,
A dar a la famaglia.
Ils ris mangiaina no,
La schoppa dain als giats;
I quai davo chi vanza,
Dain a ques bes mats.
Eu sun gnü per t’avisar,
Tü nun t’ dessast maridar.
La gieva, la gieva,
La giev’i ma tuorneva.
Oura sur Chomps, oura sur Chomps
Al devna cun la benna.
Oura sur Chomps, oura sur Chomps
Al devna cu ’l gratun.
Hoz ils plozchers ston sottar,
Tots pro allegria.
Sün quel muot sotteva Murella,
I seis hom sotteva cun ella.
Metter qua seis övs;
Plain d’algrez’a quist seis far,
Da principi seis chantar:
Coca, coca, coca — — — d’öv.
Fumia vain nan, i clam’à Bastian,
Bastian va sü, i sunna mezdi,
Pro pan e lat; quel chi non ha lat,
Molsch’al giat.
Sta alleger filadè.
Tailas rischta, tailas d’ stoppa,
Stomm e troma vast filand.
Lur Andrea cun sa tschotta
Per l’algrezia va chantand:
Chonva lunga, chonva lada,
Mincha staigl üna roccada;
Ponn avonda, taila s’ guonda,
Quist am plascha:
Lung usche.
Pan sees, pan set, pan ot
Pan cot.
Vainch i quatter i vainch i sees,
Set i ot i nouv i desch.
Quindesch laina far,
Sainza scriver nö dombrar
Ün, duos, trais.
Questa qui u quella là;
Quella — cha Diou ha ordinà.
Boff’invi’ u boff’in nan,
Sur il god e sur il plan;
Boff’in ün pantann.
Da, du, di, de.
Eu poss portar üna nitschoula,
Tü esch aint, e tü esch oura.
Dombr’a ti — Jachen Ambros.
Tinti, a puff.
Tirla, murla — puff.
Hoz u daman, quel es figl
Da Jon Bestian.
Tschinta, buinta, na sua chi
T’apicha;
Tirra növ, tirra fö —
Quist antin, picculin
Furmantin.
Alba suna, nair am fana,
Tuot chi’ m tegna per strapatsch.
La chapütscha dal singhlin,
Cumanzeiv’a büttar ghlin,
Ghlin, glau, jezt ist gut
Und klar und aus.
Mama sta filand;
Per vestir la poppa
Cun ’na bella schocca;
Dorma tü intant.
I noña chi fila,
I mama chi stira,
I bap cu’ l zòzò!
E cur cha tü has fat il sön,
Schi ’l cousch per ma fantschella;
Chi mangia quel cun gust lapro;
Sainza vanzar fin sü’ l davo,
E mamma disch: Bun pro!
E muossa quant lunga,
E granda tü vainst?
Allura ta mamma
A’ t tschüff’ils manins
E clama: „Schi luppa
Schi luppa bainin“.
La silla sa s-chellinn’
I la cutta seis marmuogn,
Chi saimper braj’ e va sbecland,
Intant cha’ ls oters van sclingiand;
E’ l pop pro seis giocattels,
Domina tuot il muond.
E ’l diavel gio’ n unfiern;
Chi stübgia diavlerias,
Insembel cun sas strias.
Gövgia vain solai,
Il Segner es cun mai;
El diavel in charozza,
Cha poss’el s’ rumper l’ossa,
La manüd’e la grossa.
Gövgia vain bell’avra,
Martin lasch’ir la chavra;
La chavra fa ün boc;
Il boc ha nom armaint,
Martin es malcontaint.
Schi che Diavel bragiast.
Frunt at,
Plan dalla mala bes-cha.
Porta fain i porta strom,
Cha la vacha grand’ha fam,
Porta - per tuot l’ann.
Duos marschs ed ün vöd.
Il dait grond = strapatschuns,
Il dait mezdan = port’anè,
Il dait pitschen = il bajader.
Il dait grond = disch: guadagnain,
Il dait mezdan = disch: ingulain,
Il dait pitschen = disch: involar nö, plütost rest eu adüna pitschen.
Il dait grond = ais la gialina chi monda
Il dait mezdan = ais la gialina chi mangia.
Il dait pitschen disch: pin pin dat eir a mai ün zich - in, cheu sun il plü picculin.
- ↑ Laver e Chomps sun noms locals. in Sent.
- ↑ Tot ils Numers da 1 — 7. sun chanzuns, chi tot hoz dals infants
vegnan chantadas: minch’üna cun sia aigna melodia. - ↑ Zu Nr. 26: Volkssprache: Nina = gnigna = ir vienan = wackelt, nana =
chüna = Wiege. - ↑ Zu Nr. 27 Mima = schlafe, dettar = chünar = wiegen, detta = die Wiege führen.
- ↑ Zu Nr. 28: Miña = Katze, Pula = Henne, Se se = Hund, to to = Ruf demselben, fila = spinnen, stira = glätten, zòzo = das Pferd.
- ↑ Zu Nr. 29: Ün coc = ein Ei.
- ↑ Zu Nr. 30: manins = kleine Hände, luppa = steh auf, luppa bainin = die Hände ergreifen, um auf die Füße zu lupfen.
- ↑ Zu Nr. 31: Bouv = Ochs, puscha = Kuh, silla = Ziege, cutta = Schaf —
giocattels = Spielzeug.
Pro tuottas quistas dittas vain allura repeti il declamar o sia il chantar fin, cha l’infant s’indrumainza.