Par a nozzes de Bortel Zambelli

Da Wikisource.
ladino

Par a nozzes de Bortel Zambelli Intestazione 12 marzo 2016 50% Da definire

Par a nozzes de Bortel Zambelli con Tresia Michielli

Spose, anquoi cosi ara bona
Quattro verse sentirè
S' i no val na busarona
El poeta scusarè.

Un pittor, cie mai cardeo…!
De fei verse no l' è bon,
No le bon de fei de meo,
Un por mai de slamacòn.

Ma, a ve vede, no par diana
Tage sempre no se pò…
Besen żi fòra Coiana…
Dei poetes ch' el le el luò.


pagina:12
Donca anquoi se deventade,
Mal' apena dito…… si
Da novizze maridade,
Inz' el numero dei pi…

Tante i disc che el matrimonio
L' e un' afar ben' imbroià
Che le' un stato del demonio
Da fei propio desperà…

Che iene cà, chi se presente,
I stampioi che disc così
Che iene cà ste maldicentes…
E al contrario i dovrà di.

Se iò ra femena no avese,
Canche vedo sti doi cà,
Ra me souta se podesse,
De tornàme a maridà.

Cà in Ampezzo alquante zurle
I vo dì, senza rasòn,
Che a Coiana j' è maturle
Ch' jà el disordin ca su in son.


pagina:13
Ampezzane si par diana,
Podesón buscià ra man,
S' avessòn come a Coiana
Dute quante el zarvell sàn.

Care spose finalmente,
Un' eviva ve farei,
Parmeteme donca zente
Chi lo fege meo che sei…

Su, via da brave,
Fagè da sen,
In pès alzave
Colgòto pien.

Eviva, a dute
Quante se cà
Ara salute dei
Spose alzà.

Ch' i vive sane