Que eiran trais compagns con trais barettas cotschnas
 |
Questo testo è completo, ma ancora da rileggere. | |
| ◄ | O tü marusa, o tü mia, o tü bain chara | O mamma chara, che mà dess eu far | ► |
Questo testo fa parte della raccolta Rätoromanische chrestomathie
Volkslieder 
di Autori vari (1908)
129.
(Gröber, Grundriss, Geschichte der rätoromanischen Literatur v. C. Decurtins p. 224. 225.)
Que eiran trais compagns con trais barettas cotschnas
Chi vaivain miss sün viadi, per ir alla punt St. Jachen,
Per ir e per star e per mai as bandunar.
Uoi, il plü pitschen eir’il plü fick inamurò.
5 El s’innamuret da lunga in la figlia del ustèr,
„Ustera, junfr’ustera, dat gio fain a meis chavà,
Ustera junfr’ustera, dat gio fain a meis chavà,
Dat gio fain a meis chavà et tschantschai duos pleds con mai.“
Il prüm, ch’ella tschantschet, é ’l seguond ch’ella fallet.
10 Ai, d’ schet’ la schi con el, schi subit d’ schet la schi con el.
Qua gnit el sü da schala zuon led e bain containt.
„Compagns, meis chars compagns, schi hai tut la figlia del uster“
„Quai non crajan nus bricha, ch’ell’ saja tut a tei
„Scha nun crajais a mai, ai, schi domandai ad ella!“
15 L’uster, quel mal uster, ah, quel füt eir dad our’üsch,
Quel füt er’ dadour üsch a tadlet tout que, ch’el d’ schet.
Qua gnit el aint ün stiva, zuond grit e malcontaint.
„Oi, schi tü schelm, oschi, che hast tü dat per pegn?“
„Per pegn la ha eu data üna tschinta da fin or,
20 Na tschinta da fin or, ai, e duos bels anels d’or.“
„Quai ant co quai laschar davantar, schi va tü pel mastral!
Schi va tü oura pel mastral e per sa mastralia!“
Qua fetten els sentenziar, ch’el füss ün poc ün bun;
Qua fetten els sentenziar, ch’el füss eir ün striun.
25 „Giallina, giallinetta, pür fa per mei vendetta!“
Vendetta, ch’ella faiva, chal sang per via curraiva.