O bab, o bab, o mieu cher bab!

Da Wikisource.
romancio

1908 Indice:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu O bab, o bab, o mieu cher bab! Intestazione 31 marzo 2021 75% Da definire

O mamma chara, che mà dess eu far Il silip e la furmia
Questo testo fa parte della raccolta Rätoromanische chrestomathie

Scarica in formato ePub Volkslieder   di Autori vari (1908)

[p. 177 modifica]

131.

a.

(Nach Ms. Ss.)

[f. 16b] O bab, o bab, o mieu cher bab!
O chie gron picheo, cha ves a mi fat,
Un dali da dali dali dalida da lari,
Dalida dali dali dala.
5 A fer pilgier, an fer schnajer,
A fer snajer mi amur da Schonse.

O tascha, filgia, tascha, nun carider,
Cha ti ’s daners senz indumbrer.
Schi chie gida la rihezia,
10 Scha nun eis la cuntantezia?

[f. 17a] O [s]teis adje, vus, mis chera mama!
Mo ei a vus mes nums empie.
O tascha, filgia, tascha, nun carider,
Cha ti ’s daners senz innumbrer.

15 Mo scha chie gida la richezia,
Scha nun eis la cuntantezia?
O steis a[d]je, vus, mes chers frarse!
Mo ei a vus mis nums empie.

O tascha, sora, tascha, nun carider,
20 Chia vulens ir a cumpangier.
Steds adje, vus, mes chers srurs!
Mo ei a vus me nun vesein pi.

[p. 178 modifica]

O stets adje, vus, mes cheras fantschelas!
O jes ear giu a parige las selas.
25 O las selas sund bellas parigiedas,
O be, chia vus seias jfittedas.

O stets adje, vus, mes chers famalgse!
A jesen giu a parigie als giavals.
Als giavals sum bels parigios,
30 O, chia vus seigias iffitos.

. . . . . la mattevan si,
Da lautra vart cho la deva giu.
. . . la fadia la dunna spusa veiva,
Fin silg chiava . . . . . . gaiva.
[f. 17b] 35 Co gietanevan int a chi navant,
Schi anscuntret la si amur da Schons.
„O amur mia, o amur cher!
Nun vogst ti ngir a ma cumpangier?“

„In fin a Sursel i t vol acumpangier
40 Ad a la fossa i t ve a purter.“
Co arivetan sin cela Surselva,
Inguta bel nu la parev' ad ella.

Co ngita giu il sörel a serra,
„Bisema, filgia, chera dunna spusa.“
45 „O vossa filgia mena sum jeu steda
Ad ei er sprenza brigia da vingir.“

Co ngit i giu kinos e kinedas,
„Bisem, soer, chera dunna spusa.“
„O, vossa soer mena sum jeu steda
50 Ad ei er spronza brigia da vingir.“

Cla dunna spusa dev is da ver mel.
Cur cha vetten er bot mangio,
La dunna spussa dev ïs da sieu chio.
. . . . . . . . . . . . .

E cur chia vettan livrot mangia,
55 La dunna spusa füt . . . . sin bella.
O a las dus vetana sü par ella,
Ea las tres ta[r]netane [s]ü par el.

[p. 179 modifica]

[f. 18a] Sinque tempel da quella giuvinschella
Crascheva flurs ad ervas chiamanela;
60 Sin que tempel da que giuvan bel matt
Carscheva flurs ad ervas nuschs nuschiat.

Dad ent ilg beng, chia per a vus vuleivan,
Parfin las flurs ch’elas abrancleivan.
Che bein ilg ver, sco gis ilg proverbi:
65 „Na chiosa par forza na val üna scorza“.

(E par mia l’eia pilgida,
Ad er mia nun ei la rasteda;
E par mia ei la l ei a vulida,
Ed ar mia nun ella vigngida.)

b.

(Romanische Studien I, Flugi, p. 322 — 325.)

„O bap! o bap! che veivat fat!
Am far pigliar, i alur am far snajar;
Am far snajar mis char amur da Schons,
E far pigliar a quel trid da Surselva.“—

5 Quel da Surselva eira dador üsch,
Ed ha santi tuot quai cha no scheivan;
Qua gnitel aint e giet per stüva sü
Cun tschera brusca e cun trida tschera.

„O schi dimena, scha vus savais tantas,
10 Schi oz vulains ir ün toc inavant.“—
Ed ella disch: „pü jent oz co daman.“

„Schi ste a Diou, ma mamma, ed a Diou!
Aint in meis cour nai na gronda fadia.
Schi ste a Diou, bap, ed a Diou!
15 Aint in meis cour nai na gronda fadia.

Schi ste a Diou, ma chara giuventüna!
Aint in meis cour nai grond incraschantün.

Aunch’üna grazchia lessa giavüschar;
Cha vo’ m drizessat sü ün chavalg zop,
20 Chi jes eir auncha blera plü planet;
Pü plan cha’ l va es in prescha per me.

[p. 180 modifica]


D’üna vart sü chel ti la giüdeiva,
Da l’autra vart la juvna jo turneiva.

E qua schi jetan ün toc inavant,
25 E s’incuntret sia char amur da Schons.
„O amur buna! i o amur mia!
Cur ch’eu ta vez, schi meis cour leua via.

Alchüna grazchia lessa giavüschar,
Cha tü be gnissas am acumpagnar;
30 Am cumpagnar sün las mias nozas.
E sül davo eir sün la mia fossa.“—

„A vossas nozas s’ vögla cumpagnar,
E sül davo vulains eir legers star.“—

„Aunch’üna grazchia t’ lessa giavüschar;
35 Cha tü piglessas eir quist bel ané,
Metessas aint in tis bel daint d’imez.“—

O qua er gien infin la punt dimez;
Que bel ané as rumpet gio per mez.
La giuvna disch: „quist vol maniar,
40 Cha eu e tü stovains ans separar.“—

O qua riven infin la val Surselva,
Ch’es ma sto vis usche ’na bella femna.
Qua gnitan gio eir il sör i la söra:
„Saila bainvgnüda, figlia, in nossa châ.“

45 „La vossa figlia ma nun suna stada,
E stun sün spronza eir da ma nu gnir;
Meis temp s’aprossma cha stu bod murir.“

Qua gnittan gio quinadas e quinats:
Saila bainvgnüda, sour, in nossa châ.“

50 „La vossa sour, na, ma nu suna stada,
E stun sün spronza eir da ma nu gnir;
Mis temp s’aprossma, cha poss bod murir.

Aunch’üna grazchia lessa giavüschar:
Üna saletta par pudair pussar.“

[p. 181 modifica]

55 „Qui in Surselva nun esa la moda
La giunfra spusa da dumandar let.“—

Sülla saletta chi tila mattetten,
Ils Signurs chambrers a maisa s’aschantetten;
Mo i d’eir la sün quella bella noza
60 Dvantetta eir usche ün grond miracul.

La plana dal spus s’alvantet in aut,
E s’ laschond gio sa sfandet per mez.
Il frar dal spus disch: „lascham ir oura;
Quai nun ais dret cun la mia sour.

65 Qua jena sü per la visitar,
Cun pleds zuond dutschs per la cunfurtar;
Cufortar chi la cufortaivan,
La giunfra spusa davent dal muond tiraiva.

„O chiar, salüda a bap id a mamma,
70 Di, cha lur cours ajen bain cuntantâ,
Ed il meis cour ajen schlupantâ.“—

Uoi, qua s’ volvela culla fatsch’in aint,
E s’ partit veja be in quel momaint.

„O chara, scha tü est morta e per mi
75 Schi völg eir eu gugent murir par ti.“

Uoi qua s’ bütel sur ella, e’ l let aint,
E s’ partit veja be in quel momaint.

Uoi allas duos jena sü cun ella,
Ed allas trais turnettan gio per el.

80 Ils sains da sinar aint sun stats par sapulir,
E quels da Schons edeir tils raspundeivan,
Per tant grond bain, cha quels duos as leivan.

Uoi, i sül tömbel da quella bella
Craschiva sü üna flur da chaminella;
85 Uoi, e sül tömbel da que bel mat
Craschiva sü üna flur nusch nusçhiat.

Per tant grond bain cha queus dus as leivan,
Parfin las fluors insembel as brancleivan.